ŻABKI

Drogie Dzieci!

Z okazji Dnia Dziecka życzymy Wam z p. Martą dużo zdrowia, wspaniałej zabawy , wymarzonych zabawek i spełnienia wszystkich waszych marzeń. Poniżej wklejamy dla was medale z okazji Dnia Dziecka – Rodzice wam je wydrukują a wy może cie sobie wybrać, który podoba się wam najbardziej – wyciąć go, następnie przykleić na tekturkę zrobić dziurkę i dodać wstążkę – medal gotowy. Jest też symbol naszej grupy – żabka – do wydrukowania, samodzielnego wycięcia i sklejenia. Życzymy Wam słonecznego i szczęśliwego Dnia Dziecka! p. Dorota i p. Marta

Dzień dobry dzieci i Rodzice!

Witamy Was w naszym wirtualnym Przedszkolu, zapraszamy do zabawy.

Zapraszamy Was także do zakładki „Kiedy dzieci się nudzą – propozycje zabaw z dziećmi” oraz Specjaliści proponują…

Zachęcamy do zajrzenie do nowej zakładki „PANTOMIMA” znajdą się tu zadania i zabawy od p. Joli z Pantomimy. Zapraszamy!

A oto propozycje konkursów plastycznych:

#pozdrowieniazdomu

#kwiatekdlamamy

NOWY KONKURS PLASTYCZNY: #energetycznysmieszkoweic

Jeśli, któreś z was bierze udział w konkursach plastycznych pochwalcie się proszę swoimi pracami wysyłając je na naszego „żabkowego” maila 🙂

UWAGA ! NA STRONIE ZABAWY LOGOPEDYCZNE ZOSTAŁ OGŁOSZONY KONKURS NA „POMOC LOGOPEDYCZNĄ”. ZACHĘCAM DO UDZIAŁU. BĘDĄ NAGRODY !

Żabki !! Zapraszam wszystkie dzieci do słuchania pięknych bajek i opowiadań czytanych przez nauczycieli i inne osoby w ramach akcji #nauczycieleczytajadzieciom na YouTube. poniżej wklejam link do bajki, którą ja czytam. Miłego słuchania !

bajka Zaczarowane drzewo https://youtu.be/rpKaqsAOWng

Propozycja kolejnego KONKURSU – zaprojektuj własną zabawkę. Szczegóły w linku: Zapraszam do zabawy. Zaprojektowane zabawki wyślijcie tez na naszego maila zabkip10@interia.pl Chętnie je zobaczymy z p. Martą

https://www.fundacjainsideout.pl/konkurs-maskotka-marzen

Kochane Dzieci, Drodzy Rodzice

Jest nam bardzo miło kiedy piszecie parę słów na naszego „żabkowego” maila. Razem z p.Dorotą staramy się na wszystkie maile odpowiadać. Cieszymy się bardzo, gdy przysyłacie nam zdjęcia waszych prac, wykorzystamy je jako pamiątkę do naszej przedszkolnej kroniki, żeby przyszłe pokolenia wiedziały, który rocznik jako pierwszy uczestniczył w zdalnym nauczaniu. A gdy już wrócimy do przedszkola razem przeglądniemy kronikę i powspominamy jak to było w „domowym przedszkolu”. Pozdrawiamy was serdecznie p. Marta i p. Dorota

UWAGA KONKURS CZYŚCIOCHOWE PRZEDSZKOLE!

Drogie Żabki – mam dla Was propozycję konkursu plastycznego w ramach programu „CZYŚCIOCHOWE PRZEDSZKOLE” firmy Rossmann. Wygrana to nawet 500zł na zakupy środków higienicznych dla naszego przedszkola. Zadanie polega na zrobieniu pracy plastycznej do tyczącej MYCIA RĄK. Zapraszam wszystkie chętne dzieci do zrobienia prac plastycznych ( technika dowolna) , a waszych Rodziców do pomocy w przesłaniu prac na naszego maila. A ja przekażę wasze prace do organizatora. Proszę, by wasi Rodzice wyrazili zgodę na publikację waszych prac. Dziękuję p. Dorota

Piątek 29.05.2020r. Temat: Razem z moją mamą.

1. Masażyk relaksacyjny- dziecko kładzie się na brzuchu, Rodzic przyklęka lub siada obok niego. Rodzic mówi tekst i wykonuje masaż na plecach dziecka:

Deszczyk kapie: kap, kap, kap, stukanie opuszkami palców w plecy

Idą dzieci człap, człap, człap. chodzenie po plecach całymi dłońmi

Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu, masowanie pleców w dół ruchem zygzakowym

Idą dzieci: tup, tup, tup. chodzenie po plecach palcami

Świeci słońce oho, ho, rysowanie dłonią kół

Dzieci skaczą: hop, hop, hop. naśladowanie podskoków dwoma palcami każdej ręki

Gdy nadchodzi wieczór już, chodzenie po plecach palcem wskazującym i środkowym Dzieci kładą się do snu. głaskanie pleców ruchem okrężnym

Następnie uczestnicy zamieniają się rolami, tym razem masażyk wykonują dzieci.

Źródło: Bolesław Kołodziejski, „Utulanki, czyli piosenki na dziecięce masażyki”, wydawnictwo Harmonia.

•  „Ile zawodów ma mama” – słuchanie wiersza Cz. Kuriata

Źródło: Boberkowy World
https://www.youtube.com/watch?time_continue=69&v=nXN82mNOByY&feature=emb_title
Dziecko odpowiada na poniższe pytani:
– Jakie zawody wykonuje mama w wierszu?
– Potrafisz policzyć je na palcach?
– O jakich zawodach mamy nie wspomniano w wierszu?
– Czy mamę można nazwać Superbohaterką?
– Jeśli tak to dlaczego?

4.Zabawy matematyczne:

Liczymy od 10 wspak. Rodzic służy pomocą, ale tylko wtedy gdy dziecko o nią prosi. Na początek pomocna może się okazać miarka krawiecka- dziecko przesuwa paluszkami po miarce i odczytuje cyfry.

Węzły na sznurówce

Dzieci otrzymują sznurówki z zawiązanymi węzłami. Dotykiem a następnie wzrokiem określają ilość węzłów. W kolejnym etapie zgodnie z instrukcją Rodzica dodają (zawiązują) lub odejmują (odwiązują) węzły. Zabawę można realizować w parach.

Inwentaryzacja- zachęcenie do liczenia obiektów znajdujących się w zasięgu wzroku dziecka- przykłady poniżej

Czy wiesz ile okien znajduje się w twoim mieszkaniu?

Czy wiesz ile ścian znajduje się w twoim pokoju?

Czy wiesz ile wasza cała rodzina ma nóg?

5. „Portret mamy” – praca plastyczna. Wykonaj dowolną techniką portret swojej mamy. Powstanie piękny obraz. Wykonaj ramę wg swojego pomysłu.

Kochani kończymy tydzień poświęcony bardzo ważnej osobie w Waszym życiu-

czyli Waszej MAMIE, ale postarajcie się proszę , aby każdy dzień w roku był wypełniony miłością, całuskami, przytulaskami i uśmiechami dla niej i dla reszty Rodziny. Pomagajcie również Rodzicom w codziennych obowiązkach.

Zadanie specjalne– powiedz mamie za co ją kochasz, a na dobranoc opowiedz jej bajkę.

Życzymy wspaniałej zabawy😊

Czwartek 28.05.2020 Temat: Moja mama detektyw

1. Posłuchajcie tekstu opowiadania Joanny Papuzińskiej Moja mama czarodziejka – tym razem opowiadanie – „Jak nasza mama szukała złodzieja”

Po wysłuchaniu opowiadania powiedzcie kto to jest detektyw, dlaczego mama była jak detektyw, komu była potrzebna pomoc detektywa i dlaczego? Może wiecie jakie są atrybuty detektywa? Dopasuj mamę superbohaterkę wg kodu

2. Sprzątanie po sobie to bardzo ważna sprawa. Posłuchajcie wierszyka o porządkach w domu:

O zabawki zawsze dbamy

po zabawie posprzątamy.

Już samochód na wirażu: pędzi szybko do garażu.

Lalki siedzą równo w rzędzie: bałaganu dziś nie będzie!

Klocki ułożymy w kątku

Krzyś pilnuje dziś porządku

Każdy przedszkolaczek wie po zabawie sprząta się.

A teraz posprzątaj swój pokój najlepiej jak potrafisz. Żródło : https://miastodzieci.pl/piosenki/o-zabawki-zawsze-dbamy/

3. Pomóż mamie nakryć do stołu. Poćwicz z filmikiem : https://www.youtube.com/watch?v=OWsTnxpxxH4

4. Czas na muzyczną gimnastykę! Poćwicz z piosenką

https://www.youtube.com/watch?v=fKECI8F-rCY&list=PLqLgA-gfEM6Pk9HvDF64vKdQcLJgFCy8v

5. Zadania KP 4 sześciolatki str 40-41, pięciolatki KP 4 str 30-31

6. Zadanie dla chętnych – wyobraź sobie detektywa, jakie powinien mieć ubranie, jakie wyposażenie, aby wykonywać pracę detektywa? Narysuj detektywa i pokaż mi go! Jestem ciekawa, czy wyobrażamy go sobie tak samo!

Życzę wam miłego dnia Żabki!

Środa 27.05.2020r.Temat: Moja mama jubilatka!

Dzień dobry Żabki

1. Pobudka, zaczynamy zabawę😊

ŹRÓDŁO: RÓWNOWAGA – @WYGIBASY TV – piosenki dla dzieci – piosenka dla dzieci, dziecięce hity!

2. Poduszeczka mała do uszka szeptała – zabawy językowe, ćwiczenie orientacji przestrzennej. Rodzic zaprasza dzieci do słuchania poduszki. Opowiada, że poduszka, którą trzyma w ręce, umie szeptać tylko słowa z głoską „sz”. Trzeba przyłożyć do niej ucho, aby usłyszeć takie słowo. Zabawę rozpoczyna rodzic. Kładzie ucho na poduszce i wymyśla pierwszy wyraz z „sz”, np.„koszyk”. Podaje poduszkę dziecku, które naśladuje rodzica i wymyśla kolejne słowo, jakie „wyszeptała” poduszka. Każdy  powinien podać wyraz, który wcześniej nie został wymieniony. Jeżeli dziecko ma problem z podaniem takiego wyrazu, rodzic pomaga mu za pomocą pytań naprowadzających, np.: służy do ścierania stolików – szmatka, czeszemy nią włosy – szczotka. Po paru powtórzeniach rozpoczynamy kolejną zabawę. Rodzic trzyma poduszkę za sobą i określa swoje położenie względem niej: stoję przed poduszką. Podaje jasiek dziecku, które wybiera położenie poduszki i określa swoje położenie względem niej, np. Stoję za poduszką, nad poduszką, obok poduszki.

3. Czar dla mamy – próby czytania tekstów ze zrozumieniem,  Dzieci słuchają czytanego przez rodzica opowiadania „Czar dla mamy” z książki „Nasza mama czarodziejka”.

„Czar dla mamy”

Od rana do wieczora gospodarowaliśmy w kuchni, a mama odpoczywała. Były to jej imieniny, a u nas w domu jest taki zwyczaj, że tego dnia mama nie może nawet dotknąć się żadnej roboty. Usiedliśmy do kolacji przy odświętnie nakrytym stole. Czekaliśmy na tatę, który znów na kilka dni wyjechał i właśnie dziś wieczorem miał wrócić. Opowiadaliśmy sobie różne historie. Najwięcej mówił, jak zawsze, nasz najstarszy brat. Wyczytywał on z gazet wszystko o nowych wynalazkach i maszynach, a potem opowiadał nam to.

 – Czy słyszeliście o poduszkowcach? – zapytał.

Nie słyszeliśmy o tym nigdy, więc nasz najstarszy brat opowiedział nam o nowych latających pojazdach, które tak właśnie się nazywają. Naszej mamie najbardziej podobało się to, że poduszkowce latają nisko nad ziemią, nie tak jak samoloty.

 – Wyobrażacie sobie? Toby dopiero było przyjemnie przelecieć się nad samym miastem w taki piękny wieczór jak dzisiejszy! Zobaczyć je z góry, jakby się było gołębiem lub jaskółką! Chciałabym, żeby nam się coś takiego zdarzyło. Nie musiałby to nawet być poduszkowiec, wystarczyłaby zwykła poduszka!

W tej samej chwili, gdy mama wypowiedziała to życzenie, nasz tapczan jęknął, stęknął. Wieko podniosło się. Wyskoczyły z niego po kolei nasz poduszki i zawisły w powietrzu.

 – Szalona okazja! – ucieszyła się mama.

 – Widać to jakiś prezent imieninowy dla mnie.

Siadajmy! Lecz nim wdrapaliśmy się na poduszki, w drzwiach stanął tata. A trzeba powiedzieć, że nasz tata nigdy nie przepadał specjalnie za czarami.

 – Co tu się dzieje? – zawołał.

 – Co znowu wyrabiacie?

 – Wybieramy się na spacer! – krzyknął nasz najmłodszy brat.

 – Siadaj z nami!

 – O, nie! Macie coraz bardziej szalone pomysły!

Co powiedzą ludzie, gdy zobaczą cię, Marysiu, fruwającą nad rynkiem?

Tymczasem z tapczanu wyskoczyła już piąta poduszka i leciała prosto na tatę.

 – Nic z tego! – powiedział tata. – Zresztą będzie mi potem dokuczał reumatyzm, jak mnie za bardzo przewieje. Lećcie sobie sami, skoro już musicie.

Cztery nasze poduszki, gdyśmy tylko na nich siedli, wypłynęły przez okno na dwór. Wyminęliśmy krzaki jaśminu, kwitnące w ogródku, i zaczęliśmy wznosić się do góry. Gdy byliśmy na wysokości czubków topoli, coś nagle zafurczało za nami. To doganiał nas tatuś na swojej poduszce.

 – Niech tam, ja z wami! Przecież dziś imieniny mamy!

I dalej polecieliśmy już wszyscy. Naokoło była ciemna, ciepła, pachnąca noc. Poszewki i falbanki furkotały na wietrze, tak jakby każda poduszka miała swój motorek. Tuż, tuż pod nami migotało światełkami nasze miasto. Widać było w mroku domy, dzwonnicę, park, naokoło – pola, a dalej czarne plamy lasów.

 – Patrzcie, dopiero teraz widać, że mieszkamy naprawdę w małym miasteczku – powiedziała mama.

 – Patrzcie, tymi poduszkami można sterować! – zawołał tata.

 – Kiedy rozpinam marynarkę, wiatr stawia większy opór i leci się wolniej. Kiedy zapinam – to szybciej!

Zaczęliśmy wszyscy próbować. W ten sposób okrążyliśmy rynek.

 – Uwaga! – krzyknął tata. – Musimy już wracać!

Poduszki opadają! Rzeczywiście nasze pojazdy opuszczały się coraz niżej. Ledwo, ledwo udało nam się dojechać na nich do ogródka. Dotykaliśmy nogami ziemi. Potem musieliśmy już wziąć poduszki pod pachę i wejść z nimi po schodach.

 – Nic nie szkodzi! – rzekł tata do mamy.

 – Uważam, że była to całkiem niezła przejażdżka. Udał ci się, Marysiu, ten czar!

 – Kiedy to nie ja czarowałam! – sprzeciwiła się mama. – Ja się nie znam na takich wynalazkach.

Całą drogę właśnie zastanawiam się, kto to? Mama przyjrzała się nam po kolei.

 – No, który i jak to zrobił? – zapytała, jak wtedy, gdyśmy coś przeskrobali.

 – Ja – przyznał się nasz najstarszy brat. – Pamiętacie baloniki, które kupowaliśmy na defiladzie? Te, co same leciały do góry? Wypuściłem z nich gaz i napompowałem nim poduszki. Tylko za bardzo się śpieszyłem, nie zaszyłem dobrze poduszek i dlatego gaz zbyt wcześnie uciekł. Chciałem zdążyć przed powrotem taty, ale mi się nie udało.

 – Właśnie, że ci się udało – powiedziała mama.

– Nie widzisz, że tata nareszcie przekonał się do naszych czarów?

Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”,

Nasza Księgarnia, Warszawa 1982

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci mówią, co się wydarzyło, jaką niespodziankę przygotował syn dla mamy, jak cała rodzina spędziła imieniny mamy. Wypowiadają się na temat własnych doświadczeń związanych ze zwyczajami obchodzenia urodzin lub imienin członków rodziny.

4. Piosenka do wspólnego wysłuchania😊

Źródło: ŚPIEWAJĄCE BRZDĄCE – KOCHAM CIĘ TI AMO JE T’AIME 

 5. Rodzic pokazuje dzieciom kolejno wyrazy:

„tata”, „brat”, „dłoń”, „tańce”, „mama”, „domek”, „miłość”, „radość”, „siostra”, „zabawa”, „miasto”, „balon”, „drabina”, „smutek”, „list”, „czary”.

Zadaniem dziecka jest wybranie tych, które pasują do wysłuchanego opowiadania i uzasadnić swój wybór.

6. Zadanie w kartach pracy: sześciolatki KP4 s. 38–39, pięciolatki KP 4 str 29

7. Zabawa taneczna dla wytrwałych

Źródło: http://www.malocakids.com

Miłego dnia Żabki:)

Wtorek 26.05.2020 Temat: Moja mama czarodziejka. Dzień Mamy

Prezentacje z okazji Dnia Mamy https://biteable.com/watch/dzie-matki-2570309?fbclid=IwAR2sduLX7WtY-wbT8OMuAjzoqSvrQC-R3aoB0_mfNQpJfLF6vDHpjDd8go0

1. Zagadki dla dzieci o członkach rodziny http://zgadkidladzieci.net/zagadki/Zagadki+dla+dzieci+o=cz%C5%82onkach+rodziny
2. Zrób mamusi masażyk. Jak go wykonać dowiesz się tutaj: https://www.youtube.com?watch?v=ID8nMY3tdW4

3. Wysłuchaj opowiadania z książki Joanny Papuzińskiej „Moja mama czarodziejka” – opowiadanie „Jak nasza mama uratowała wielkoluda”

Po wysłuchaniu opowiadania odpowiedz na pytania: co się wydarzyło, kim był wielkolud, dlaczego stał się wielkoludem, jak mama go odczarowała, co to znaczy być zarozumiałym, jaki mama miała sposób aby jej dzieci nie były zarozumiałe.

4. Puszczanie baniek – potrzebne będą -kubek, woda, płyn do naczyń, plastikowa słomka. Wykonujemy mieszaninę wody z płynem do mycia naczyń, nacinamy słomkę. Dziecko wydmuchuje bańki – podczas zabawy dziecko zastanawia się czy nie wydmuchuje z siebie odrobiny zarozumiałości?

5. Ćwiczenia z mamą: – zdanie ruchowe

Wybierzcie się w podróż z mamą rowerami – dziecko i rodzic leży na dywanie na plecach i naśladują pedałowanie- pociągiem – dziecko i rodzic ustawiają się w rzędzie, trzymając z ramiona osobę przed sobą i biegają po pokoju – samolotem – dziecko i rodzic rozkładają ręce i biegają po pokoju udając samoloty – balonem – dziecko i rodzic ustawia się w kole, podają sobie ręce – stają na palcach i przykucają.

6. Poznanie litery „Ń” – dziecko wymienia wyrazy w których jest głoska „Ń” np. koń, słoń, leń, kamień, skroń, stań, cień, jesień, jeleń, dłoń, jeleń, płyń, dosuń, słońce, –zad. str 86 KP4 (sześciolatki) str 63 (pięciolatki)

7. Zadanie w KP 4 – sześciolatki str 36 -37, pięciolatki – KP4 str 28, 71

Kochane dzieci pamiętajcie dzisiaj jest Dzień Mamy – selfi z Mamą – zrób zdjęcie ze swoją Mamą – powiedz za co kochasz swoją Mamę?

8. Zadanie dodatkowe – POMOCNA DŁOŃ DLA MAMY – obrysuj swoją dłoń a na odwrocie strony narysuj w czym możesz pomóc swojej mamie.

Poniedziałek 25.05.2020r. Temat: Moja mama ratowniczka.

1. Ćwiczenie „Dzik w lesie”
2. https://youtu.be/Di9bdfOYU2M

Żródło: Jakub Budzich

„Jak mama uratowała księżyc” – słuchanie opowiadania. Rodzic wprowadza dzieci w temat tygodnia i zaprasza do wysłuchania opowiadania z książki „Nasza mama czarodziejka” Joanny Papuzińskiej. Opowiada, że książka opisuje niezwykłą mamę i będzie towarzyszyła dzieciom przez cały tydzień. Rodzic czyta opowiadanie.

Jak nasza mama zreperowała księżyc

Mama opowiadała potem, że obudziła się w nocy, bo księżyc świecił jej prosto w twarz. Wstała z łóżka, aby zasłonić okno. I wtedy usłyszała, że ktoś pochlipuje na dworze. Więc wyjrzała oknem, ciekawa,co tam się dzieje. I zobaczyła, że księżyc świeci na niebie z bardzo smutną miną, a po brodzie osłoniętej małą, białą chmurką, płyną mu łzy.

 – Co ci się stało? – spytała nasza mama. – Dlaczego płaczesz?

 – Buuuuu!… – rozpłakał się wtedy księżyc na cały głos – chciałem zobaczyć, jak wygląda z bliska wielkie miasto, spuściłem się na dół, zaczepiłem o wysoką wieżę i obtłukłem sobie rożek! Księżyc odsłonił białą chmurkę i mama zobaczyła, że ma odtrącony dolny róg. Wyglądał zupełnie jak nadłamany rogalik.

 – Co to będzie! – lamentował księżyc.

 – Kiedy zrobię się znów okrągły, będę wyglądał jak plasterek sera nadgryziony przez myszy! Wszyscy mnie wyśmieją!

 – Cicho – powiedziała mu mama.

 – Cicho, bo pobudzisz dzieci. Chodź tu na balkon, połóż się na leżaku i poświeć mi, a ja spróbuję wymyślić jakąś radę na twoje zmartwienie. Księżyc podpłynął do balkonu i ułożył się ostrożnie na leżaku. A mama założyła szlafrok, pantofle i poszła do kuchni. Cichutko wyciągnęła stolnicę, mąkę, jaja, śmietanę i zagniotła wielki kawał żółciutkiego ciasta.

Z tego ciasta ulepiła rożek, taki jakiego brakowało księżycowi.

 – Siedź teraz spokojnie – powiedziała – to ci przyprawię ten twój nieszczęsny rożek.

Okleiła mama księżycowi brodę ciastem, równiutko i wylepiła taki sam rożek, jak ten, co się obtłukł. Potem wzięła jeszcze parę skórek pomarańczowych i skórkami, jak plastrem, przylepiła ciasto do księżyca.

 – Gotowe! – powiedziała. – Za kilka dni rożek ci przyrośnie i będziesz mógł te plasterki wyrzucić. Ale pamiętaj, na drugi raz nie bądź gapą, omijaj sterczące dachy i wysokie wieże.

Przecież mogłeś się rozbić na kawałki!

Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”,

Nasza Księgarnia, Warszawa 1982

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci opowiadają, co się wydarzyło, jak mama uratowała księżyc, jak mu pomogła.Rodzic inicjuje zabawę „Co by było, gdyby…?”. Zaprasza dzieci do odpowiedzenia na pytanie: Co by było, gdyby mama nie pomogła księżycowi?. Zachęca dzieci do podawania wielu pomysłów, również żartobliwych. Następnie prowadzi rozmowę z dziećmi o ich mamach: Czy są naszymi ratowniczkami, w jakich sytuacjach nas ratują, kiedy nam pomagają? Czy dzieci też mogą być ratownikami dla mam, czy mogą im pomagać?.

Dla mamy, na szczęście! – zabawy plastyczne. Najlepiej jeśli zadanie z dzieckiem wykona tata lub inny członek rodziny- a mama ma chwilę relaksu😊

Przygotowanie: na stoliku w pojemnikach znajdują się mąka, sól i woda, obok małe kubeczki, patyczki matematyczne lub do szaszłyków, farby płynne lub rozrobione plakatówki, miseczki

do zagniatania, kawałki tekturki na podkładki, wałki do ciasta lub okrągłe klocki.

Rozmawiamy z dzieckiem o tym, jak można okazać wdzięczność mamie. Nawiązując do wypowiedzi dziecka, zapraszamy je do wykonania upominku.

Wspólnie z dzieckiem przypominamy, czego użyła mama, aby uratować księżyc – ciasta. Opiekun zwraca się do dziecka z pytaniem, czy one potrafią zrobić ciasto do lepienia. Dziecko przypomina sobie doświadczenia z masą solną. wymienia czynności, które trzeba wykonać, aby ją zrobić. Tym razem masa solna będzie kolorowa, ponieważ dziecko doda do niej farby. Dziecko podaje propozycje, jaki upominek można zrobić dla mamy z kolorowej masy solnej. Opiekun kieruje rozmową w stronę upominków „symboli szczęścia”, jak np. serduszko, koniczynka, słoń. Zaprasza do wykonania dla mamy wisiorka w kształcie słonia. Prezentuje dla przypomnienia, jak należy zrobić masę solną, a następnie: nabrać malutki kubek mąki i wsypać do miseczki do zagniatania, nabrać połowę tego samego kubka soli i dosypać do mąki, dolać ¼ kubka płynnej farby, zmieszać wszystko w miseczce, a następnie zagnieść. Należy delikatnie dolewać wody, jeżeli masa jest zbyt sucha i nie skleja się, ugniatać dotąd, aż masa będzie zwarta i nie będzie kleiła się do rąk. Po wyrobieniu masy należy rozwałkować ją wałkiem lub okrągłym klockiem na kawałku tekturki, ewentualnie rozgnieść palcami na niezbyt cienki placek – około 1 cm grubości. Korzystając z patyczka, głęboko wciskając go w masę, tak aby dotykał podkładki, należy narysować kształt słonia. Po narysowaniu/ wycięciu słonia trzeba oddzielić zbędną masę solną. Z kawałków pozostałej masy dzieci formują uszy słonia i je przyklejają. Patyczkiem należy delikatnie narysować oko, a w górnej części tułowia słonia wykonać otwór – na sznureczek. Po wykonaniu wisiorki pozostają na tekturkach do wyschnięcia. Można także zapiec je w piekarniku. Po wyschnięciu można spryskać wisiorki lakierem do włosów lub lakierem bezbarwnym w sprayu – wtedy efekt będzie jeszcze ładniejszy i trwalszy.

Zadanie dla sześciolatków: KP str 34-35, pięciolatki KP4 str 26 -27

 O czym opowiadały kwiaty na majowej łące? – improwizacje ruchowe do muzyki. Występ dla członków swojej rodziny

Zabawa polega na tworzeniu opowieści o kwiatach. Dzieci wymyślają historię i ilustrują ją ruchem z towarzyszeniem muzyki. Można wykorzystać do tej zabawy dostępne rekwizyty, np. chusty, wstążki, itp.  Dziecko ,gdy usłyszy pierwsze dźwięki muzyki – rozpoczyna snucie nastrojowej opowieści i jednocześnie ilustruje ją ruchem lub gestem.

Miłej zabawy Żabki!

Piątek 22.05.2020, Temat: Dom naszych marzeń

1. Wymarzony dom – proszę by dziecko zamknęło oczy i zastawiło się nad tym, jak powinien wyglądać jego wymarzony dom. Czy będzie to mieszkanie w bloku, a może domek jednorodzinny? Prosimy by dziecko zamknęło oczy i oprowadziło na spo swoim wymarzonym domu. Ile bezie tam pokoi”, jak będą umeblowane ? , który pokój będzie twoim ulubionym itp.
2. Praca plastyczna – proszę aby dzieci przygotowały pracę plastyczną dowolną techniką, przedstawiającą wymarzony dom dziecka. Może być to wydzieranka, wycinanka, malowanie kredkami, farbami itp.
3. Zbliża się wielkimi krokami Dzień Mamy proszę, zatem Tatusiów o pomoc dzieciom w przygotowaniu prezentu dla Mamy. W tym roku będzie to ekologiczna laurka wykorzystując nakrętki z butelek. Praca może wyglądać tak:

Lub laurkę dla mamy korzystając ze wzoru:

Propozycja piosenki na Dzień Mamy

4. Wydrukuj potnij i złóż puzzle :

5. Zadanie 6 latki KP 4 str 89, 5 latki KP4 str 64

6. Zadanie matematyczne – rysujemy domy np. małe i duże a potem prosimy dziecko żeby policzyło ile jest domów np. 2 małe domy + 1 duży dom = 3 domy

7. Żabi skok w przód i w bok – zabawa ruchowa, na hasło rodzica „Rech, rech, rech, kum, kum, kum, już w jeziorze żabi tłum!” – dziecko skacze po całym pokoju, na hasło „Kum, kum, kum, rech, rech, rech, żabki śpią zapadł zmierzch” – dziecko kładzie się i zasypia.

Czwartek 21.05.2020r.Temat: Wkoło naszego podwórka domów stoi czwórka.

Dzień dobry, na początek rozgrzewka przed zabawami matematycznymi

Rytmiczna rozgrzewka

Źródło: Muzyka i wykonanie: Małgorzata Sadowska

Obok domu się spotkamy, bo podwórko wspólne mamy – przeliczanie, dopełnianie zbiorów, dodawanie i odejmowanie. Do zabawy potrzebne będą- cyfry-od 1 do 10; 6 kół, 4 trójkąty oraz 4 szablony domów- mogą być narysowane na kartce papieru lub ułożone np. z nakrętek

Jak na każdej ulicy, domy muszą mieć numery. Dziecko obok każdego domu układa z klocków wskazaną cyfrę 1, 2, 3 lub 4.

Rodzic układa 6 kół (będą grały rolę dziewczynek) i 4 trójkąty (chłopców).

Zadaje dziecku pytania typu: Ile dzieci bawi się na podwórku? Ile bawi się dziewczynek, a ilu chłopców?. Odpowiadając na pytania, dziecko wybiera właściwą cyfrę i podnosi ją do góry. Przy kolejnym pytaniu: O ile jest więcej dziewczynek niż chłopców? układa działanie odejmowania i oblicza wynik np. 10 – 4 = 6. Odczytuje działanie i sprawdza z rodzicem swoje działania .

Zadaniem dziecka będzie rozłożenie dziewczynek i chłopców do domów zgodnie z instrukcją rodzica- w każdym domu mieszka po tyle samo chłopców (rozdzielenie po jednym chłopcu do każdego domu); w domu nr 1 mieszka jedna dziewczynka, w domu nr 3 mieszka o jedną dziewczynkę więcej niż w domu nr 1, w domu nr 2 mieszka tyle samo dziewczynek co w domu nr 3, w domu nr 4 mieszka o jedną dziewczynkę mniej niż w domu nr 2. Po rozdzieleniu wszystkich dzieci sprawdza, w których domach mieszka więcej dzieci, a w których mniej, w których mieszka po tyle samo dzieci, w których domach mieszka tyle samo dziewczynek i chłopców, a w których mieszka więcej dziewczynek.

Miarka jest torem przeszkód

Przygotuj miarkę krawiecką (czyli tor przeszkód), klamerki i kostki do gry. Wszystkie pionki na start(czyli pole nr 1 na miarce)- przypnijcie tam swoje klamerki(ich liczba zależy od liczby graczy). Rzucajcie na zmianę kostką i przemieszczajcie się do przodu o tyle pól, ile oczek wypadnie na kostce. Wygrywa ten, czyj spinacz znajdzie się jako pierwszy na ostatnim polu miarki krawieckiej.

Na koniec wiersz wprowadzający w tajniki domowego budżetu i oszczędzania😊– rodzic czyta wiersz, warto do niego wracać, aż dziecko nauczy się go na pamieć

Rozrzutny wróbel Jan Brzechwa

We wsi Duże Kałuże
Siedział wróbel na murze
I ćwierkał wniebogłosy:
„Jestem nagi i bosy,
Nie mam dachu nad głową,
Nie mam nic, daję słowo!”

Poszedł wróbel do pliszki:
„Pożycz mi ze dwie szyszki,
Ogromnie szyszki lubię,
Ziarnka sobie wydłubię”.

Odrzekła pliszka w złości:
„To moje oszczędności,
Zrobiłam sobie zapas,
Bierz wróblu nogi za pas”.

Zapukał do jaskółki:
„Pożycz okruszek bułki,
Mam taki pusty brzuszek,
Przyda mi się okruszek”.

„Mój wróblu, powiem coś ci,
To moje oszczędności.
Okruchy suchej bułki
Odkładam do stodółki,
A tyś rozrzutny ptaszek,
Więc opuść już mój daszek”.

Pomknął wróbel do gila
I grzecznie się przymila:
„Mam taki pusty brzuszek
Daj, gilu, parę muszek”.

„Mój wróblu, nie ma mowy,
Ja jestem ptak wzorowy,
Mam trochę oszczędności,
Kto ich nie ma, ten pości”.

Mknie wróbel do sikorki:
„Masz ziarnek pełne worki,
Strata będzie niewielka,
Gdy nakarmisz wróbelka”.

„Składać ziarnko do ziarnka
To mądra gospodarka,
A ty co masz, to zjadasz,
Nic sobie nie odkładasz.
Idź, proś o ziarnka drozda,
Lub może ci coś kos da!”

Kos gwiżdżąc rzekł najprościej:
„Mam trochę oszczędności,
Troszeczkę, niezbyt wiele,
I z tobą się podzielę,
Lecz wiedz, że kto oszczędza,
Temu nie grozi nędza”.

Karty pracy: 6 latki KP4 s. 48–49; 5 latki KP4 s.35

Środa 20.05.2020r. temat: Razem z mamą, razem z tatą

Rodzina miesięcy – utrwalenie nazw miesięcy. Rodzic rozkłada przed dzieckiem etykiety z nazwami miesięcy i cyframi oznaczającymi kolejność ich występowania. Wyklaskuje liczby od 1 do 12. Zadaniem dziecka jest policzenie, ile było dźwięków i wybranie etykiety z odpowiednim miesiącem. Wybrane etykiety dziecko układa w umówionym miejscu, zachowując odpowiednią kolejność. Po ułożeniu wszystkich miesięcy wymienia je po kolei.

(Źródło: Marta Bogdanowicz, Małgorzata Rożyńska, „Dni tygodnia, pory roku i miesiące”, Harmonia, Gdańsk 2006)

Niezwykła sobota Rodzic wprowadza zabawę paluszkową z wykorzystaniem rymowanki z kart pracy:

Ten duży to dziadziuś,

A obok – babusia.

Największy to tatuś,

A przy nim mamusia.

A to – dziecinka mała.

Oto rączka cała!

Pokazuje zamkniętą dłoń i kolejno rozwija palce. Na słowa Oto rączka cała! macha otwartą dłonią do dziecka.  Dzieci uczą się rymowanki i bawią się paluszkami, naśladując rodziców.

Rodzic modyfikuje zabawę z rymowanką tak, aby za każdym razem kończący ją gest był inny. W tym celu zmienia ostatni wers rymowanki, np. na: ze wszystkimi tańcowała – okrężny ruch dłoni; w okienko pukała – pukanie zgiętym palcem o drugą dłoń; bajeczek słuchała – zamykanie i otwieranie otwartych dłoni do siebie i od siebie jak otwieranie i zamykanie książki. Dzieci samodzielnie odrysowują dłoń na kartce i ozdabiają wg własnego pomysłu. (6 latki robią te zadanie w kartach pracy).

Rodzic inicjuje swobodną rozmowę na temat wspólnego rodzinnego spędzania czasu. Pyta, jak dziecko lubi  spędzać ten czas? z mamą lub tatą? czy innymi członkami rodziny?

Zasiali górale – nauka piosenki i zabawa ortofoniczna.

Rodzic śpiewa piosenkę przy akompaniamencie nagrania, a następnie uczy słów i melodii fragmentami na zasadzie echa.

Zasiali górale owies, owies,

od końca do końca, tak jest, tak jest.

Zasiali górale żyto, żyto,

od końca do końca wszystko, wszystko.

Część A – dzieci śpiewają słowa pierwszej zwrotki piosenki. Kolejne zwrotki śpiewają na sylabach: „tu tu tu”, „mu mu mu”, „no no no” itp.

Podczas części B dzieci wykonują poznane gesty: przez dwa takty kręcą przed sobą dłońmi „młynki”; w 3. i 4. takcie klaszczą w pulsie. Schemat powtarza się 6 razy

Zasiali górale piosenka dla dzieci

Zasiali górale taniec

Nie ma jak dom.  Rodzic prezentuje dzieciom różne przykłady domów budowanych dawniej i dziś, wykorzystując załączone zdjęcia i linki. Dzieci oglądają domy i wypowiadają się na ich temat: czym się różnią, co się zmieniło w ich wyglądzie i funkcjonalności, co powoduje te zmiany itp. Rozmawiają o wiedzy i pomysłowości ludzi, o ich wynalazkach, postępie w różnych dziedzinach, również w dziedzinie budowania domów.

Nowoczesne wieżowce

Domy dawniej

nowe osiedla mieszkalne

domy jednorodzinne dziś

(źródło zdjęć: Miesięcznik Bliżej Przedszkola, dawniejadzisiaj.pl)

Rodzic  zaprasza dziecko do wykonania obrazka ich domu rodzinnego.  

• 5 latki rysują go na kartce A4.
• Zadanie dla 6 latków  polega na rysowaniu po śladach i dokańczaniu rozpoczętych wzorów na karcie pracy. Przedszkolaki kontury i wzory rysują mazakami, a wnętrza narysowanych elementów kolorują kredkami.

Na wasze prace czekamy jak zawsze pod adresem mailowym zabkip10@interia.pl

Karty pracy: 6 latki KP 4 s. 46-47; 5 latki KP 4 s.

A teraz zapraszam was na fitness z Minionkami

Wtorek 19.05.2020 Temat: Kuchenne przygody dla zdrowia i urody.

1. Gra w zielone – gra dla całej rodziny. Gracz stoi z piłką w ręku – rzuca piłkę do drugiego gracza i pyta się „Grasz w zielone?” „Gram” „Masz zielone?” „Mam np. zieloną bluzkę „. Zadaniem dziecka jest wymienienie rzeczy zielonych.
2. Ogórek – dziecko wymienia cechy ogórka – jest zielony, ma skórkę, jasnozielony w środku, podłużny, smaczny, zdrowy, robi się z niego zupę, sałatkę, można go kisić lub zamarynować w occie. Prosimy dziecko, by podało słowa rymujące się ze słowem ogórek. Możemy podpowiedzieć dziecku rymy: chórek, kangurek, chórek, kapturek, mazurek, mundurek, piórek, płetwonurek, sznurek itp.
3. Maseczka .Do czego stosujemy ogórek w gospodarstwie domowym – sałatki, kanapki, kiszenie, zupa itp. Ogórek ma też właściwości wybielające i kojące dla skóry.Zapraszam was dzieci do zrobienia prostej maseczki z ogórka, dla Mamy lub starszej siostry. Najprościej było by pokroić ogórek w plasterki i położyć na skórę, ale można zrobić to inaczej. Przepis na maseczkę: 1 mały zielony ogórek należy utrzeć na tarce, należy dodać 2 łyżki jogurtu naturalnego i 1 łyżkę soku z cytryny. Gotową maseczkę należy delikatnie położyć na twarz omijając okolice oczu. Maseczkę trzymamy 15 -20 minut, następnie delikatnie zmywamy. Czy czujecie różnicę na skórze?
4. Proszę aby dziecko podzieliło sowa na sylaby: maseczka, ogórek, naskórek. Jaką głoskę słychać na początku tych wyrazów?
5. Zadanie w kartach pracy: 6 latki KP 4 str. 44-45, 5 latki KP4 str. 33
6. Ojciec ogórek, mama i dziecko wykrojone z ogórka – potrzebne będą 2 długie zielone ogórki i wykałaczki. Można zrobić osoby, zwierzęta lub wymyśloną postać. Aby wykonać postać, trzeba wyciąć z ogórka kształty, np. dłuższe kawałki, grubsze plastry, paski, trójkąty. Do łączenia elementów potrzebne będą wykałaczki bądź patyczki do szaszłyków. Do stworzenia postaci można tez wykorzystać inne warzywa np. marchew, rzodkiewkę,pietruszkę, liście sałaty, buraki czy ziemniaki. Chętnie zobaczymy wasze warzywne postacie.
7. Wyścigi kapsli – na kartkach papieru narysuj drogę dla kapsli, zaproś do zabawy domowników. Pstrykając w kapsel staraj się przejechać całą wytyczoną wcześniej trasę. Udanej zabawy Żabki.

8. Piosenka Ogórek –https://youtu.be/0AraPnnyGEc

Poniedziałek 18.05.2020r. Temat: Rodziny duże, rodziny małe – wszystkie wspaniałe

• Słuchanie wiersza czytanego przez rodzica.

„Kim jestem?” słuchanie wiersza T. Fiutowskiej:

Rozwijanie umiejętności uświadamiania związków w rodzinie.

Dziecko określa członków rodziny i nazywa relacje między nimi

Dla mamy jestem synem,
dla taty też.
Dla Ciebie jestem bratem
– to dobrze wiesz.
Dla prababci jestem prawnukiem.
Dla babci i dziadka wnukiem bez „pra”.
Kim jestem dla innych?
Ha!
Dla Tomka jesteś kolegą.
On dla Ciebie też.
Dlaczego? Nie mówi przecież do mnie kolego.
No wiesz?
Dla pani w przedszkolu
jesteś starszym zuchem…
dobrze, że już dla nikogo
nie jesteś… maluchem.

• „Dom to….” – skojarzenia: swobodne wypowiedzi.

„Rodzina” – nauka wiersza; zabawa paluszkowa

Dom to przede wszystkim rodzina, a więc uczymy się krótkiego wierszyka o rodzinie

wykorzystując palce dłoni:

Ten pierwszy to Dziadziuś, (kciuk)

tuż obok Babunia. (wskazujący)

Największy to Tatuś, (środkowy)

a przy nim mamusia. (serdeczny)

A to ja dziecina mała, (mały)

i to jest rodzinka,

moja ręka cała.

• Wartości

Rodzic siedzi naprzeciw dziecka. W formie rundki, na zmianę rodzic kończy zdanie, a dziecko słucha i odwrotnie: dziecko kończy zdanie, a rodzic się przysłuchuje.

Rundki:

 – Dziecko: Rodzice powinni…..

 – Rodzice: mam nadzieje, że moje dziecko….

– Dziecko: chciałbym być kochany, ponieważ….

– Rodzice: gdyby wróżka spełniła teraz jedno moje życzenie, wtedy brzmiało by ono..

• Portret mojej Rodziny– twórczość plastyczna. Zadaniem dziecka jest narysowanie członków swojej rodziny poprzedzone rozmową- co to jest rodzina, czy jest ważna, czy są rodziny mniej lub bardziej ważne. Rodzic prowadzi rozmowę tak, aby spuentować ją wnioskiem, że wszystkie rodziny są ważne i potrzebne, i te na wsi, i te w mieście, te duże i te małe, że również wszyscy w rodzinie są ważni i potrzebni, nikt nie jest lepszy ani gorszy, ważniejszy ani mniej ważny.
• „Rodzinne granie – rodzinne słuchanie” – zabawy muzyczne, słuchanie ulubionych utworów domowników, wspólne tańce i śpiewanie, Miłej zabawy
• Karty pracy: 6 latki KP4 s. 42–43 ; 5 latki KP4 s. 32

• Zadanie specjalne:

Kochane Żabki spróbujcie dzisiaj wywołać uśmiech, sprawić radość waszym najbliższym (członkom waszych rodzin)- kilka podpowiedzi dla tych, którzy nie mają pomysłu- można pomóc w drobnych pracach domowych, zgodnie pobawić się z rodzeństwem, zorganizować teatrzyk dla całej rodziny. Myślę, że  będziecie mieli dużo więcej pomysłów jak uszczęśliwić swoich najbliższych😊

Piątek 15.05.2020r. „Zwierzęta wokół nas”

Ile głosek? – zabawa doskonaląca funkcje słuchowe. Rodzic podaje nazwy zwierząt, dzieci dzielą je na głoski, układają w rzędzie tyle klocków, ile jest głosek w podanej nazwie. Proponowane nazwy zwierząt: koza, kotek, krowa, gąska, kaczuszka, baranek, króliczek.

Prawda czy fałsz? – zabawa podsumowująca wiedzę zdobytą podczas mijającego tygodnia. Dzieci opowiadają o tym, co im się najbardziej podobało i co je zaciekawiło. Następnie oceniają, czy zdanie wypowiedziane przez rodzica jest prawdziwe czy fałszywe.

Propozycje zdań:

Rolnik to osoba, która pracuje w cyrku.

Rolnik musi znać się na uprawie roślin.

Obora to budynek gospodarstwa wiejskiego, w którym mieszkają krowy.

Kaczki mieszkają w kurniku.

Młode psa to szczenię.

Twarożek robi się z mleka.

Mleko jest sterylizowane w lodziarni.

Kura znosi jajka.

Świnia jest wszystkożerna.

Kury mają pazury.

Piekarz produkuje żółty ser.

Zagadki z zagrody – zabawa dydaktyczna doskonaląca kompetencje słownikowe. Rodzic  zadaje zagadki dotyczące zwierząt gospodarskich i domowych. Dzieci próbują odgadnąć rozwiązanie. Przykładowe zagadki:

– dobre ma zwyczaje, ludziom mleko daje (krowa);

– w nocnej ciszy łowi myszy (kot);

– ma długie uszy i futerko puszyste, ze smakiem chrupie sałaty listek (królik);

– dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik, gdy pojedziesz w góry, ujrzysz ją na hali (owca);

– w akwarium pływa, mówią, że to … (ryba);

– zakrzywionym dziobem skrzeczy niesamowite rzeczy (papuga);

– o ziarenka prosi, pyszne jajka znosi (kura);

– w przytulnym kurniku, krzyczy: „Kukuryku!” (kogut);

– gdy wychodzisz z domu, on na ciebie czeka, kiedy wrócisz znowu, cieszy się i szczeka (pies);

– cztery kopytka, rogi i bródka, zjadła całą kapustę z ogródka (koza).

A to krowa – zabawa dramowa. Wysłuchajcie wiersza  Wandy Chotomskiej „Po co krowie rogi na głowie?”

 Dzieci oceniają zachowanie gąsiora. Prezentują jego sposób zachowania i wypowiedzi. Następnie zastanawiają się, jak mogła czuć się krowa, której ktoś robi kąśliwe uwagi (zażenowana, zdenerwowana, znudzona). Starają się zaprezentować swoim ciałem, jak wygląda ktoś, kto odczuwa takie emocje. Na zakończenie mogą spróbować wcielić się w rolę krowy, która wyjaśnia swojemu rozmówcy, dlaczego jego zachowanie jest niewłaściwe i że czuje się obrażana.

Portret pieska – ćwiczenia słowno-graficzne, rysowanie pieska z jednoczesnym wypowiadaniem wiersza.

Dzieci dostają kartki i kredki, słuchają rymowanki recytowanej przez rodzica. Następnie rodzic powtarza rymowankę, jednocześnie rysując psa na swojej kartce. Podkreśla, że zwierzę należy narysować szybko, dokładnie w czasie wypowiadania rymowanki.:

Mój pies i ja

Jedna kreska, druga, kreska, (rodzic rysuje szyję psa)

Narysuję zaraz pieska.

Krągły tułów, cztery nogi

Piesek gotów jest do drogi.

Jeszcze ogon do machania,

głowa, uszy do słuchania,

mały nosek, oczka dwa.

Pies już biegnie, za nim – ja.

(źródło: Anna Pawłowska-Niedbała)

Dziobią kury ziarna – zabawa matematyczna kształtująca

Potrzebne będą: liczmany – ta sama ilość dla każdego zawodnika (np. ziarna grochu, fasoli, kolorowe kulki, albo zwykłe kuleczki z papieru udające ziarenka) oraz kostki do gry, kubeczki i talerzyki.  

Dzielimy się na zawodników : jeden zawodnik to dziecko, drugi to rodzic. Każdy zawodnik dostaje: kostkę do gry, liczmany, kubeczek i talerzyk. Na hasło: Start! Zawodnicy rzucają kostką , wybierają  z talerza i wrzucają do kubeczka tyle ziarenek, ile oczek wskazuje kostka. Ustalamy, że powtórzymy np. 5 rund.  Wygrywa ten zawodnik, który najszybciej zbierze wszystkie ziarna.

Karty pracy: 6latki – KP4 s.90; 5 latki – KP4 s. 52-53

Czwartek 14.05.2020

Temat: Przeliczamy zwierzęta w gospodarstwie wiejskim.

1. Głuchy telefon- pobaw się z rodziną w dobrze znaną zabawę – „Głuchy telefon” – mamy tylko modyfikację tej zabawy – proszę aby słowa które powtarzacie sobie w głuchym telefonie były związane ze zwierzętami gospodarskimi, może to być np. zdanie Czarna krowa daje białe mleko.
2. Policz na jednym wdechu – poproś Rodzica o uczestnictwo w zabawie. Potrzebny będzie zegarek z sekundnikiem albo stoper. Zaczynamy zabawę od prostej rzeczy – udajemy zwierzęta gospodarskie takie jak. krowa (muuu), koza ( meee), baran ( beee). I liczymy na jak długo starczy nam oddechu…Możecie się bawić na zmianę mówiąc głośno i cicho. Kiedy było dłużej – przy głośnym czy cichym muczeniu czy beczeniu? Sprawdźcie różne możliwości i dajcie znać gdzie mieliście jakie wyniki.
3. Gospodarstwo Pana Janka – na pewno umiecie wymienić kilka zwiąrząt – np. krowę, czy konia. Ale czy wiecie czyim dzieckiem jest źrebak, a czyim tatą jest ogier lub byk? Popatrzcie się na te ilustracje i spróbujcie nazwać wszystkie zwierzęta prawidłowo. Poproście Rodziców o pomoc w tym zadaniu.

4. Po wydrukowaniu tych kart, spróbujcie powycinać wszystkie zwierzątka, a następnie, niech Rodzić da Wam polecenia jak je ułożyć, np. Wschodzi słońce pierwsza w oborze zaryczała krowa, zaraz po niej obudził się mały cielak i jego przyjaciel źrebak. Pan Janek dał jedzenie klaczy i rodzinie świnek. itd. Zadaniem dziecka jest po kolei ułożyć wszystkie zwierzęta występujące w opowiadaniu.

Farma dziadka Lulka https://youtu.be/QgUZm4xBDEM

5. Kolejka – Rodzic czyta tekst a dziecko układa zwierzęta – można do tego zadania wykorzystać własne figurki zwierząt albo wycięte z poprzednich kart. Pierwsza stanęła krowa. Druga stanęła świnia. Trzecia była koza. Czwarty stanął koń. Po pewnym czasie krowa zamieniał się miejscami z koniem. Która była teraz krowa? Koza stanęła przed koniem, która była teraz koza? itd. lub wykorzystując trzy postacie zwierząt ustawiamy w szeregu np. krowę, konia i kozę. Pytamy się dziecka po której stronie stoi krowa? A dziecko powinno odpowiedzieć że krowa stoi po lewej stronie od krowy itd.

6.Zwierzęta gospodarskie – nazwij zwierzęta i połącz zwierzę z jego cieniem

7. Praca plastyczna – proszę wydrukować szablon krowy dziecku. Zadaniem dziecka jest wycięcie elementów złożenie ich w całość i przyklejenie na kartkę. Można sobie pokolorować swoją krowę. Przy okazji możemy ćwiczyć tekst logopedyczny: „Czarna krowa, w kropki bordo, gryzła trawę, kręcąc mordą”. Przy okazji ćwicząc głoskę „R”

8.Matematyka rolnika proszę zrobić zadania: sześciolatki KP 4 ze stron nr 72-73, pięciolatki str. 52 -53

9. Gra co dają nam zwierzęta https://wordwall.net/resource/1136064/co-daj%C4%85-nam-zwierz%C4%99ta-wiejskie

Na zakończenie piosenka – miłej zabawy hhhps://youtu.be/30nw6AtuGiQ

Środa 13.05.2020r.Temat: Bez zwierząt świat byłby smutny!

Skąd się bierze mleko? – pogadanka. Rodzic pokazuje dziecku szklankę z mlekiem i pyta, co to jest, skąd to mleko się wzięło i czy na pewno od krowy. Jeśli dziecko nie wie, wyjaśnia, że inne zwierzęta takie jak kozy i owce, też dają mleko, które może pić człowiek. Następnie rodzic prosi, aby dziecko pomyślało jak to mleko powstaje i co się z nim dzieje, zanim trafi do sklepu. Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka wyjaśnia: Najczęściej mleko, które pijemy pochodzi od krowy. Nie jest ważne, jaka to krowa, czy łaciata, czy czerwona, czy czarna. Ważne, aby gryzła trawę i ją przeżuwała. Latem o trawę łatwo, gorzej jest zimą. Wtedy krowa je siano, kiszonkę i inne pasze. Krowę można wydoić ręcznie albo za pomocą dojarki elektrycznej. Z dojarki mleko trafia do pojemnika, w którym się chłodzi. Z pojemnika zabiera mleko cysterna i zawozi je do mleczarni. W mleczarni mleko jest badane, aby sprawdzić, czy ma dobrą jakość. Później jest pasteryzowane lub sterylizowane, czyli za pomocą odpowiedniej temperatury niszczy się w nim to, co mogłoby spowodować jego zepsucie. Później mleko rozlewane jest do kartonów i zawożone do sklepów.  Mleko jest niezbędnym i najbardziej wartościowym składnikiem diety człowieka. Jest najlepszym źródłem wapnia, który pomaga w prawidłowy sposób budować kości. Bogate jest również w składniki mineralne, witaminy D i A oraz z grupy B. Zaopatruje nasz organizm w białko – podstawowy budulec naszych komórek i tkanek, a także w węglowodany, dostarczające nam energii każdego dnia. Do prawidłowego funkcjonowania organizmu i wzrostu kości potrzebne są dzieciom 2 szklanki mleka dziennie.

Wapń – mocne i zdrowe kości oraz zęby
Białko – podstawowy budulec organizmu
Witamina A – dobry wzrok
Witamina B2 – piękna i zdrowa skóra
Witamina D – razem z wapniem budują mocne kości

Nie można zapomnieć również o tym że nie każdy może pić mleko z powodu alergii – uczulenia i dlatego ten ważny składnik można zastąpić mlekiem roślinnym – sojowym.

Piosenka „Stary Donald farmę miał”

---

Kilka zagadek związanych z aktualną tematyką:

– Choć się zielonej trawy naje, to białe mleko daje. (krowa)

– Cztery kopytka, rogi i bródka… Już wiesz, kto wyjadł kapustę z ogródka. (koza)

– Ten biały napój daje ci zdrowie. Nie możesz zgadnąć kotek ci powie. (mleko)

– Choć dziurek w nim sporo, łatać ich nie trzeba. – Zjem go z apetytem razem z kromką chleba. (ser)

– Też ma mleko w swoim składzie, żółty na kanapkę kładziesz (ser)

„Przetwory z mleka”
Na zakupy wyruszamy, dużą torbę zabieramy.
Trzeba kupić serek biały i ser żółty w dziury cały.
Smaczny jogurt waniliowy, naturalny, truskawkowy.
I koniecznie też maślankę, ser topiony i śmietankę.
Różne są przetwory z mleka, zatem niechaj nikt nie zwleka.
Dnia każdego – to zasada coś z nabiału niechaj zjada.

Przygody Oli i Stasia – przetwory mleczne (Źródło: Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej Instytutu Żywności i Żywienia / https://ncez.pl)

 „Krowa i mucha” – ćwiczenia z zakresu profilaktyki logopedycznej w oparciu o wiersz
Patrycji Siewiera – Kozłowskiej.
Była sobie krowa mała, która pożuć trawkę chciała.
Trawka świeża i zielona, Krówka jest nią zachwycona!

Najpierw wącha, (wdech przez nos)

Później wzdycha (wydech przez usta z głośnym westchnieniem: aaaach!)
A nad trawką mucha bzyka. (bzzzzzzzz – zęby złączone)
Żuje krówka swoją trawkę, (okrężne ruchy żuchwą)
Myśli: chyba zjem dokładkę! Lecz te myśli jej przerywa Mucha, która ciągle bzyka. (bzzzzzz – zęby złączone, wargi rozciągnięte)
Krowa – pac – ogonem muchę, (klaśnięcie i wymówienie słowa pac)
Mucha–brzęczy wciąż nad uchem! (bzzzzzz – zęby złączone, wargi rozciągnięte)
Tak dzień cały się bawiły, Aż opadły całkiem z siły!

Gdzie krowa ma ogon? – zabawa doskonaląca pamięć wzrokową, nazywanie kierunków w przestrzeni. Dziecko wykonuje duży rysunek krowy bez ogona. Następnie staje przed rysunkiem i przygląda się przez chwilę. Następnie rodzic zawiązuje mu oczy i wręcza krowi ogon zrobiony np. ze sznurka czy papieru. Zadaniem dziecka jest umieszczenie ogona w odpowiednim miejscu. Rodzic podpowiada, używając tylko zwrotów określających kierunki: w prawo, w lewo, w górę, w dół, aby dziecku udało się przyłożyć ogon we właściwym miejscu.

 „Trzy kurki”– nauka rymowanki na pamięć, recytowanie z modulowaniem głosu, rysowanie szlaczka. Rodzic uczy dzieci rymowanki na pamięć. Dziecko recytuje tekst modulując odpowiednio głos, zgodnie z poleceniem rodzica:

– Mówimy szeptem, jakbyśmy opowiadali komuś tajemnicę.

– Mówimy bardzo wystraszonym głosem, jakbyśmy bali się jakiegoś potwora.

– Mówimy jak roboty.

– Mówimy tak, jakbyśmy opowiadali komuś piękną bajkę.

– Mówimy tak, jakbyśmy byli bardzo śpiący i zmęczeni.

Na koniec dziecko powtarza wierszyk, rysując jednocześnie szlaczek w „Kartach pracy”str.70. – karty pracy dla 6 latków

Były sobie kurki trzy

I gęsiego w pole szły.

Pierwsza z przodu,

Za nią druga,

Trzecia z tyłu

Oczkiem mruga.

I tak sobie kurki trzy,

Raz dwa, raz dwa w pole szły.

Moje domowe zwierzątko – swobodne wypowiedzi dzieci na temat posiadanych zwierząt, czytanie tekstu w „Kartach pracy” str. 71 (6 latek), rysowanie zwierzątek. Rodzic prosi dzieci o przeczytanie tekstu o Olku i jego zwierzętach. Dziecko czyta samodzielnie, po cichu, później na głos. Rodzic sprawdza poziom rozumienia tekstu, pytając, jakie zwierzęta ma Olek i co się stało z jego chomikiem. Tekst powinien być inspiracją do swobodnych rozmów o zwierzętach domowych dzieci. Dziecko opowiada o swoich zwierzętach, opisuje, jak się nimi zajmuje, jakie ma obowiązki. Na koniec dziecko rysuje swoje zwierzę lub zwierzę, które chciałoby mieć, albo takie, które najbardziej mu się podoba.

Karty pracy 6 latki: KP c.4 str. 70-71, 5 latki KP 4 s. 51

Wtorek 12.05.2020r. „Literkowa farma”

Gdzie mieszkają zwierzęta gospodarskie?– pogadanka z elementem zabawy ortofonicznej i ćwiczeń słowotwórczych.

Rodzic opowiada o zwierzętach gospodarskich i ich domach. Opisując zwierzęta, zachęca dziecko do słowotwórczego wysiłku i podawania nazw pomieszczeń dla zwierząt. Prosi też o naśladowanie ich głosów. W miarę możliwości pokazuje zdjęcia zwierząt i budynków gospodarskich. Do tego zadania można wykorzystać zdjęcia poniżej

Przykładowe opisy:

Mieszkaniem konia jest stajnia. Ma tam miękkie siano do jedzenia i wodę do picia.

Krowa mieszka w oborze. Śpi i odpoczywa na sianie. Żeby mogła najeść się świeżej trawy, gospodarz prowadzi ją na pastwisko.

Świnia mieszka w chlewiku, czyli niskim, murowanym domku z małym okienkiem. Jedzenie dostaje w korycie. Je wszystko i dużo. Mówi się, że jest wszystkożerna.

Kury, kaczki, gęsi i indyki też mają swoje domki. Kury mieszkają w kurniku. Lubią dziobać ziarno i grzebać pazurami w ziemi. Kaczki mieszkają w kaczniku. Lubią pływać w stawie, w czym pomaga im błona między palcami. Jedzą ziarno, otręby i ziemniaki. A jak nazywa się miejsce, w którym gospodarz trzyma swoje indyki i gęsi? (indycznik i gęśnik).

Owce mieszkają w owczarni, dużym murowanym domu, w którym mieści się kilkadziesiąt lub nawet kilkaset zwierząt, ale najbardziej lubią paść się na łąkach, skubać świeżą trawę i pić dużo wody.

W maju górale wychodzą ze swoimi owcami na halę. Owce pozostają tam aż do jesieni. Takie uroczyste wyjście owiec na wypas nazywa się REDYK. Zobaczcie jak to wygląda. Widzieliście kiedyś taką liczbę owiec?

Mieszkaniem kozy jest… koziarnia. Kozy lubią skubać trawę, ale nieopatrznie mogą zjeść prawie wszystko, nawet ścierkę.

Króliki to małe, futrzane zwierzątka mieszkające w klatce na podwórku. Ich ulubione przysmaki to marchewki i kapusta.

źródło zdjęć: Wydawnictwo Bliżej Przedszkola

Czy to jest możliwe? – zabawa dydaktyczna zainspirowana treścią wiersza Agnieszki Frączek pt. „Podróż”, wyjaśnienie różnicy między fikcją literacką a rzeczywistością.

Rodzic czyta wiersz:

Podróż

Zabrał kiedyś pewien Maniek

swoją żonę Czesię

do miasteczka pod Poznaniem,

które Kórnik zwie się.

Spakowali różne graty,

waliz wzięli osiem,

zapomnieli tylko mapy,

lecz mieli to w nosie.

Bo bez mapy, jak wiadomo,

życie jest ciekawsze,

a gdy trzeba, to o pomoc

poprosi się zawsze.

Ludzie pomagali chętnie.

Choć bywało czasem,

że im jakoś dziwnie mętnie

wskazywali trasę…

Mimo wszystko po pół roku

dotarli do celu.

Przywitało ich: „Ko-ko-ku!”

kur i kurcząt wielu.

Dziwne… Pokój zamówili

w hotelu Pod Różą,

a na miejscu otrzymali

jedną grzędę kurzą.

Jedną grzędę? A to psikus!

Pod Poznaniem? Tak, w kurniku…

Agnieszka Frączek

Źródło: Agnieszka Frączek, „Podróż” [w:] „Jedna literka a zmiana wielka”, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2015

Następnie rodzic  zadaje pytania sprawdzające rozumienie jego treści np.: Jak nazywa się małe miasto pod Poznaniem? Czego nie spakował Maniek na wycieczkę? Czy Maniek z żoną dojechał do miasta Kórnik? Gdzie trafił Maniek? Kto mieszkał w tym kurniku?. Na podstawie treści wiersza rodzic  tłumaczy również różnicę między fikcją literacką a rzeczywistością. Dzieci dochodzą do wniosków same, naprowadzane pytaniami rodzica: Czy to możliwe, aby ludzie zamieszkali w kurniku z kurami? Jest to niemożliwe w rzeczywistości, czy może zdarzyć się w wierszu albo opowiadaniu? Czy książki zawsze opisują to, co jest realne, czy pisarz może coś wymyślić?.

Karty pracy 6 latki KP 4 s.68-69; 5 latki KP s.50

Spójrz na zdjęcia poniżej, spróbuj odpowiedzieć, jakie produkty otrzymujemy od krowy, jakie od kury, gęsi i owcy?

Poniedziałek 15.05.2020

Temat: Co słychać w gospodarstwie?

1. Co słychać w gospodarstwie?” – zagadki słuchowe. Proszę odtworzyć nagrania różnych odgłosów zwierząt. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie które zwierzę wydaje taki odgłos. Można się też pobawić w zabawę „Leży kamyczek” (lezy kamyczek, na środku podwórka, pod kamyczkiem dziurka, a co w tej dziurce jest? – i tu udajemy odgłos zwierzęcia a pozostali gracze muszą zgadnąć jakie to zwierzę).

2. Rolnik – kto to taki? – proszę porozmawiać z dzieckiem o zawodzie rolnika. Kim jest rolnik, co robi, czym się zajmuje. Co zawdzięczamy pracy rolnika. Prosimy przeczytać dziecku ten tekst i porozmawiać o pracy rolnika. Rolnik to osoba, która uprawia ziemię. Przygotowuje ziemię do sadzenia, wysiewa nasiona, dogląda wzrostu roślin, pielęgnuje i zabezpiecza rośliny przed szkodnikami, zbiera plony i je sprzedaje.Praca rolnika jest ciężka, uzależniona od pór roku i pogody. Rolnik musi wiedzieć jaką ma glebę, jakie rośliny na niej najlepiej posadzić. Rolnik używa w swojej pracy wiele maszyn – np. traktory, siewniki, kombajny, ciągniki, sadzarki. Rolnicy dbają o to byśmy mieli co jeść. Zawdzięczamy im wszystkie produkty, które jemy – warzywa, owoce, mąkę na chleb. itd. W swoich gospodarstwach rolnicy hodują zwierzęta gospodarskie – krowy, owce, konie, kozy, drób- kaczki, kury, gęsi, a także króliki, świnie, itd. Praca rolnika trwa codziennie, przez cały rok. Co nam dają zwierzęta – karta pracy

3. Ćwiczenia logopedyczne – proszę posmarować dziecku miodem usta – zadaniem dziecka jest powolne zlizanie całego miodu. Można również dać miód na łyżce – tu również dziecko musi dokładnie zlizać miód z łyżki. Kto robi miód?

4. Zadanie w kartach pracy sześciolatki KP4 str. 66-67, pięciolatki str. 48-49

5. Zabawa paluszkowa: „Pan indyk i pani kaczka”

Wyszedł indyk na spacerek w ładny dzień. (wyciągają jedną dłoń zwiniętą z wyciągniętym kciukiem do góry przed siebie)

Spotkał kaczkę nieboraczkę, rzekł jej „cześć” (wyciągają druga dłoń)

• gul , gul, gul (zginają kciuk pierwszej dłoni)
• Kwa, kwa, kwa (zginają kciuk drugiej dłoni)
• Co u ciebie słychać? ( zginając kciuk pierwszej dłoni)
• Wszystko gra! (zginając kciuk drugiej dłoni)
• Idę zaraz, piękny dzień (chowa jedną rękę)
• A więc do widzenia żegnam cię! (chowamy drugą rękę).

6. Kotek i myszka – tradycyjna zabawa ruchowa ze śpiewem

7. Plaster miodu – praca plastyczna – można wykorzystując folię bąbelkową – malujemy ją żółtą farbą i odbijamy na kartce papieru. Dorysowujemy pszczoły. Drugi sposób – rolkę z papieru toaletowego przecinamy na pół i układamy w sześcian (prosimy rodziców o pomoc), maczamy w farbie i odbijamy na kartce papieru. Tu również dorysowujemy pszczoły. Czekamy z p. Martą na Wasze prace na zabkip10@interia.pl

8. Zadania dodatkowe dla chętnych:

Zadania z programu własnego „Przedszkolak koduje” – puzzle i labirynt – pszczoła leci do miodu – musi zebrać wszystkie kwiaty po drodze.

ƒ

NOWE ZADANIE OD MISIOWEJ MAMY:

„Polska, moja ojczyzna” to hasło na nadchodzący weekend.

1. Filmik „Polskie symbole narodowe” to klasyka i pewnie większość dzieci już go obejrzało, ale na pewno warto zrobić to jeszcze raz. Po obejrzeniu opowiedz mamusi/tatusiowi w kilku zadaniach, co zapamiętałeś.

2. Wykonaj flagę wybraną przez siebie techniką plastyczną. Zachowaj ją – przyda się 2 maja. Garść inspiracji.

3. W Polsce mówimy po…. polsku ;-D Zapytaj mamusię/tatusia kiedy powiedziałeś swoje pierwsze słowo. Jak ono brzmiało? Miałeś wtedy 10 miesięcy, roczek, a może trzy latka? Jeśli to możliwe poproś rodzica o pokazanie zdjęcia w albumie rodzinnym jak wtedy wyglądałeś.

kolorowanka z okazji Dnia Flagi

Dzień dobry Żabki! Z okazji niedawnych świąt majowych mam dla Was dzieci i waszych Rodziców quiz patriotyczny „KOCHAM CIĘ POLSKO„.Quiz jest podzielony na część dla dzieci i Rodziców. Proszę dorosłych o przeczytanie dzieciom pytań. Quiz jest zrobiony w formie zwykłej prezentacji. Życzę miłej zabawy! Dorota Złotoś

Piątek 07.05.2020r. „Kto się ukrył w trawie?” – wiosenne zabawy matematyczne

Zabawa matematyczna „Gąsienica” – doskonalenie słuchowe oraz umiejętność przeliczania usłyszanych dźwięków. Potrzebne będą kartoniki z cyframi i symbolami +; -; =, <, >  (dla młodszych dzieci mogą być kropki zamiast cyfr). Rodzic klaszcze (stuka) odpowiednią ilość razy a dziecko przelicza klaśnięcia i układa gąsienicę z zadaniem matematycznym zgodnie z ilością usłyszanych dźwięków np. 4<6; 4+6=10; 6>2 itd. Do wykonania kartoników z cyframi możecie sugerować się przykładem ze zdjęcia poniżej

Wykonaj zadania na kartach pracy. Jeśli nie masz drukarki zadania można przerysować na kartkę, można zamiast obrazków z kart pracy użyć symboli (koło, kwadrat, trójkąt, gwiazdki, kwiatki, słoneczka itp.).

źródło kart pracy: mala275.blogspot.com

Teraz czas aby się rozruszać. Przedstawiam wam waszą ulubioną zabawę w jeżyki, a może w koniki? Słoniki? Na pewno przypomnicie sobie po pierwszych kilku nutkach. JEŻYKI

Narysujemy obrazek dla wiosny.
Dyktando rysunkowe. Dziecko otrzymuje kartkę A4 z konturem domku na dole kartki oraz ołówek. W instrukcji wyjaśnione jest, co i gdzie należy narysować na kartce.
Instrukcja:
1. podpisz się w lewym górnym rogu kartki
2. na dole kartki jest domek, dorysuj okno i drzwi
3. po prawej stronie domu narysuj drzewo
4. po lewej stronie domu narysuj płotek
5. nad domkiem narysuj słońce
6. pokoloruj rysunek dla wiosny
Dzieci po wykonaniu zadania kolorują obrazki dla wiosny.

Na koniec zabawa w „Żabki i bociana” dziecko jest żabką a rodzic bocianem. Żabki tańczą i skaczą do muzyki a bocian obserwuje. Aż tu nagle… raz, dwa trzy idzie bocian zły… żabka ucieka przed bocianem. Gdy bocian złapie żabkę następuje zamiana ról. ( źródło zabaw muzycznych: Monika Soleniec – temat )

Zadania na prezentacji Wiosna 2. na pierwszym slajdzie odpowiedz na pytanie kogo spotka mała Julia na łące- nazwij i policz ile było mrówek. Życzę miłej zabawy!

Czwartek 07.05.2020r. Temat: Harmonia przyrody

1. „Co w trawie piszczy?” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.

 „ Co w trawie piszczy?” Wojciech Widłak

Dni są ciepłe i często gdzieś wyjeżdżamy. Dziś pojechaliśmy na łąkę. Na początku byłem nieco rozczarowany.

– Przecież tu nic nie ma – powiedziałem Jagódce. – W lesie można spotkać mnóstwo zwierząt, a tu…

– Ależ Kajteczku! – zawołała Jagódka. – Tu jest przecież tak pięknie! Tyle kwiatów!

Rzeczywiście – wśród zielonej trawy zobaczyłem teraz żółte, niebieskie, białe, a nawet fioletowe kwiatki. Nie mogły się równać wielkością z tymi, które rosną w przedszkolnym ogródku, ale było ich mnóstwo. Wyglądały bardzo ładnie – trochę jak kropki na zielonym dywanie.

– Zrobię bukiet dla mamy – powiedziała Jagódka i zniknęła wśród traw.

Na szczęście został Sebek.

– A zwierzęta żyją nie tylko w lesie – powiedział. – Tu też są, tylko mniejsze. Wystarczy popatrzeć na ziemię.

I też poszedł, zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć. Zacząłem więc uważnie spoglądać na ziemię… Najpierw zobaczyłem jakieś czarne stworzonko. Miało sześć nóg i może dlatego biegło bardzo szybko, choć niosło patyczek większy od siebie. Potem zobaczyłem następne takie stworzonko, potem jeszcze jedno i jeszcze… Cały rządek obładowanych stworzonek, niczym malutki pociąg, sunął dokądś, jakby przez las, między źdźbłami trawy.

– Hej! – zawołałem. – Dokąd się tak spieszycie?

Stworzonka nawet się nie zatrzymały, tylko jedno z nich w biegu odpowiedziało:

– Nie przeszkadzaj! Ktoś zniszczył nasze mrowisko i królowa rozkazała nam je odbudować!

Niesamowite! Takie maleństwa, że ledwie je widać i słychać, a mają swoją królową! Może jestem w jakiejś bajce? Nie zdążyłem się nawet dopytać, bo tuż przed nosem przeleciał mi… kolorowy kwiat i usiadł na innym, mniejszym kwiatku.

– Nie wiedziałem, że kwiaty potrafią latać – powiedziałem.

– Kwiaty nie potrafią – odpowiedział piękny nieznajomy. – Ale my, motyle – tak. Jestem paź królowej.

– Czy tej królowej małych czarnych stworzonek? – zapytałem, ale paź już mnie nie słyszał. Unosił się nad łąką w towarzystwie innych paziów.

– Trrrr, trrrr – zaterkotało coś przy mojej nodze.

Znów się schyliłem i musiałem przez chwilę wpatrywać się w zieloną trawę, bo mój nowy znajomy był całkiem zielony.

– A ty? Kim jesteś? – zapytałem.

– Ja? – zdziwił się. – Jestem konik…

– Konik? – teraz ja się zdziwiłem. – Widziałem w stajni konika, ale wyglądał zupełnie inaczej. A może ty jesteś konik królowej?

Zielony konik zdziwił się jeszcze bardziej.

– Jakiej królowej? Jestem konik pospolity, choć niektórzy mówią „konik polny”.

A potem skoczył tak, jakby zamiast nóg miał sprężynki! Żaden duży koń by tak nie potrafił!

Pomyślałem sobie, że nie tylko to, co wielkie, może budzić podziw. Na tej łące, wśród niewysokich traw, działo się chyba jeszcze więcej niż w wielkim lesie!

Rodzic rozmawia z dzieckiem o zwierzętach, które Kajtek spotkał na łące, i zasadach postępowania wobec łąkowej przyrody, np. Szanujemy mieszkania zwierząt – nie niszczymy ich. Zwierzęta podziwiamy, oglądamy – nie łapiemy ich dla zabawy. Obserwujemy zwierzęta w ich naturalnym środowisku – nie zamykamy ich w sztucznych pomieszczeniach. Rodzic opowiada dziecku, że są owady, których człowiek co prawda nie hoduje, ale które są bardzo pożyteczne, szczególnie dla osób mających ogrody i sady. Owady te możne podzielić na dwie grupy. Pierwsza – to grupa owadów takich jak motyle, które noszą na swoich nogach i skrzydełkach pyłek i zapylają kwiaty. Z takich zapylonych kwiatów wyrastają owoce. Druga grupa – to owady drapieżne, które polują na szkodniki niszczące uprawy ogrodników. Są to: biedronki, ważki, mrówki. Na pomoc w walce ze szkodliwymi owadami przychodzą nam również pająki, ale one nie są owadami. Na łąkach, w ogrodach, na polach widzimy owady zarówno pożyteczne, jak i szkodniki. Człowiek stosuje często opryski, aby pozbyć się szkodników, ale niestety, wówczas również giną i pożyteczne owady.

2. Piosenka „Łąka” źródło: URWISOWO – piosenki dla dzieci

3. „Spotkanie z pszczołą Mioduszką” –  Rodzic opisuje etapy powstawania miodu i jego właściwości.

Pszczoły zbieraczki latają w poszukiwaniu nektaru. Zbierają go i zanoszą do ula. Tam pszczoły ulowe rozdzielają nektar do pojedynczych komórek plastra. Dojrzały miód jest zamykany w komórkach woskiem przez robotnice. Plastry z ula wybierają pszczelarze – bartnicy. Pszczoły zbierają nektar z roślin miododajnych, np. lipy, gryki zwyczajnej, dziurawca, melisy, róży. Miody zawdzięczają swą nazwę roślinom, z których nektar został zebrany, np. miód lipowy, gryczany lub wielokwiatowy. Miód ma właściwości zdrowotne, zwiększa odporność na choroby, wzmacnia organizm przy dużym wysiłku fizycznym (dlatego stosują go alpiniści, sportowcy, płetwonurkowie), działa antybakteryjnie. Następnie rodzic zaprasza dziecko na degustację miodu (uwaga na dzieci uczulone!).

4. „Smaczny miodek” – ćwiczenia mięśni warg i języka

• Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.
• Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.
• „Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.
• Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.

Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.

5. „Tańczące owady” – improwizacja ruchowa do muzyki klasycznej Fryderyk Chopin – Walc Des-dur op. 64 no. 1

•  „Pszczoły – pożyteczne zwierzęta” – pogadanka, poznanie ciekawostek o życiu pszczół,

Wiosną pszczoły rozpoczynają swoją pracę, która trwa przez całe lato. Jednym z ich zadań jest dostarczenie nektaru do ula. Wykonują więc tysiące lotów z ula na ukwiecone łąki. Miód pszczoły przechowują w komórkach plastrów z wosku. Człowiek hoduje pszczoły w małych domkach, które nazywają się ulami. -jeżeli zobaczycie dużo takich pszczelich domków, to znaczy, że człowiek założył pasiekę. Zwierzęta domowe są szczęśliwe i zdrowe. Pszczoły nie są agresywne, ale bohatersko bronią swoich uli. Omijajmy więc pszczoły, wtedy nie zrobią nam niczego złego, bo jeżeli pszczoła poczuje się zagrożona, broniąc siebie lub swojego ula, może użądlić, niestety, po wkłuciu żądła w ciało wroga, sama umiera. Nasze środowisko jest coraz bardziej zanieczyszczone i  dlatego pszczół jest coraz mniej. Pszczoły oprócz produkcji miodu zapylają kwiaty, dzięki czemu mamy owoce m.in. wiśni, jabłoni, śliw, grusz. W każdym ulu różne pszczoły pełnią różne role. Najważniejszą pszczołą jest matka królowa. -jej zadaniem jest tylko znoszenie jaj. Inne pszczoły opiekują się nią i dobrze ją karmią. Pozostałe pszczoły to trutnie i robotnice. Trutnie to samce pszczół, one również nie przynoszą nektaru do ula, ich zadaniem jest dotrzymywanie towarzystwa królowej. Trutnie w okresie nadchodzącej jesieni zostają wyrzucone z uli przez pozostałe pszczoły. Największą liczbę pszczół w roju, czyli w ulu, stanowią robotnice. Wypełniają one szereg obowiązków. Pierwszą pracą młodej pszczoły jest czyszczenie komór przeznaczonych do składania jaj. Po kilku dniach pszczoła zaczyna budować komory miodowe i komory dla potomstwa. Tylnymi kończynami podaje płytki wosku i  ugniata je żuwaczkami. Pracuje także przy przerabianiu nektaru na miód. Na końcu pszczoła pełni służbę strażniczą przy wylocie z ula, chroniąc go przed obcymi pszczołami. Drugą część swojego życia pszczoła robotnica pracuje jako zbieraczka, znosząc do ula pyłek kwiatów, nektar albo wodę i żywicę. Po co pszczołom woda w ulu? Otóż latem obniżają temperaturę w ulu przez zraszanie go wodą szybkimi ruchami skrzydełek i drganiami odwłoka. Przez cały dzień pszczoły poszukują miododajnych kwiatów. Jeżeli jakaś pszczoła zbieraczka odkryje łąkę z kwiatami albo pole kwitnących roślin wykonuje taniec, którym zawiadamia pozostałe pszczoły o swoim odkryciu.

• „Zagadki z łąki” – rozwiązywanie zagadek o zwierzętach żyjących na łące. Rodzic czyta dziecku zagadki dotyczące zwierząt łąkowych:

Niepozorny, ale żwawy

skacze sobie pośród trawy,

na skrzypeczkach pięknie gra,

bo się na muzyce zna. (konik pospolity)

Gdy w ogrodzie kopce wznosi,

każdy chce, by się wynosił,

gdy na łące je buduje,

wtedy nikt się nie przejmuje. (kret)

Ciepłą wiosną całe noce

w stawie kumka i rechoce –

gdyby spać iść nie musiała,

pewnie wciąż by rechotała. (żaba)

W ulu budzi się o świcie

i na pracy spędza życie,

a gdy ktoś jej pracę przerwie,

to żądełkiem ciach! oberwie. (pszczoła)

Kiedy hałas go przegoni,

kic! kic! się pod miedzą chroni,

kiedy zaś ma brzuszek pusty,

szuka w polu głów kapusty. (zając)

Na czerwonej sukieneczce

ma kropeczkę przy kropeczce,

w niebo wzleci, jeśli trzeba,

i przyniesie kromkę chleba. (biedronka)

Pośród kwiatów się uwija

i słodziutki nektar spija.

Gdy nad łąką lata latem,

można go pomylić z kwiatem. (motyl)

Kle! Kle! – już z początkiem wiosny

klekot niesie się radosny.

Każdy mówi: „Dobry znak!”,

tylko żabom to nie w smak… (bocian)

Źródło: M. Strzałkowska – zagadki.

Środa 06.05.2020r. Temat: Tworzymy łąkowy atlas.

1. „Łąka” – wiersz. Proszę posłuchać wiersz i wykonać polecenia. https://youtu.be/FPdi-iU_HSw

2. Odgłosy lasu i łąki – połóż się i zamknij oczy.Posłuchaj odgłosy lasu i łąki. Co słyszysz? Porozmawiaj z Rodzicem co on słyszy? Następnie namaluj jak wyobrażasz sobie wygląd lasu lub łąki ze słuchowiska. Plik pochodzi z Bliżej Przedszkola.

3. Wykonaj zobacz prezentację i wykonaj polecenia

4. Idziemy na spacer – przy szybkim tempie dziecko maszeruje szybko, wysoko unosi kolana, przy wolnym tempie muzyki dziecko idzie wolno, na paluszkach. Dziecko może też chodzić na piętach, bokach stóp. Plik pochodzi z Bliżej Przedszkola

5. Zrób karty pracy:

Czekamy na projekty Waszych pieniędzy z zadania Misiowej Mamy.

Wtorek 05.05.2020r. temat: „Na tęczowej łące”

1. „Witamy zapachy – ćwiczenia oddechowe” . Dziecko w leżeniu na brzuchu podpiera dłońmi głowę. Wykonuje głęboki wdech nosem i wydech ustami – wącha kwiaty na łące.

„Memory zapachowe” potrzebne będą: aromatyczne kuchenne przyprawy, zioła np.: cynamon, mięta, rozmaryn, goździki, curry, ziele angielskie itp.

Dziecko musi zaznajomić się z tymi zapachami, poznać nazwy i zastosowanie wąchanych przypraw. Następnie należy zasłonić dziecku oczy (np. przewiązać apaszką) i zadawać dziecku zagadki węchowe. Zadaniem przedszkolaka jest odgadnąć po zapachu dany produkt. Rodzic powinien nadzorować całą zabawę, aby dziecko nie zakrztusiło się sypkim produktem.

2. „Fotogaleria łąkowa” – oglądanie zdjęć owadów żyjących na polskich łąkach. Możecie wykorzystać nasze propozycje

OWADY; CYKL ŻYCIA MOTYLA; WAŻKI; KONIKI POLNE

3. Teraz jak już oglądnęliście różne rodzaje owadów spróbujcie :przeliczyć odnóża, czułki, kropki

• zwróćcie uwagę na zróżnicowaną budowę : głowa, tułów, odwłok

• poszukajcie cech wspólnych : skrzydła , czułki, sześć odnóży

• poszukajcie różnic: dłuższe i krótsze czułki, kolor, kształt.

4. Wykonaj pracę plastyczną na temat: ważka lub pszczoła

Oto garść inspiracji WAŻKA; PSZCZOŁA

5. Na koniec mam dla was dyktando graficzne, pokolorujcie je według instrukcji a zobaczycie kto ukrył się w zakodowanym obrazku (źródło: fanpage JA.nauczycielka)

Poniedziałek 04.05.2020r. Temat „Świat pod lupą”

Wprowadzenie do tematu zajęć – zagadka:
Zielony dywan, a na nim kwiatów tyle
Piją z nich nektar pszczoły, osy i motyle. (łąka)

• „Narodziny motyla” – oglądanie filmu ukazującego cykl rozwojowy motyla
• Wysłuchania fragmentu muzyki klasycznej- „Poranek” Edwarda Grieg
• Słuchanie wiersza I. Salach „Łąka”. Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza mająca na celu uaktywnienia myślenia dzieci, pytania kierowane do dzieci:

Wiersz „Łąka” I. Salach

Łąka tylu ma mieszkańców
zwierząt, roślin kolorowych.
Tu motylek, a tam pszczółka
tutaj kwiatek – o różowy
Z kopca wyszedł krecik mały
obok niego idzie mrówka.
Na rumianku w krasnej sukni
przycupnęła boża krówka
Nad tą łąką kolorową
bal wydały dziś motyle.
Zapraszają wszystkie dzieci
więc zatańczmy z nimi chwilę.

Rozmowa na temat wiersza:
– O czym był wiersz?
– Jakiego koloru była łąka?
– Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu?
– O jakich roślinach jest mowa w wierszu?
– Co wydały motyle nad łąką?
– Kogo zaprosiły motyle na bal?

• Znajdź owady na łące- ćwiczenia spostrzegawczości. Dziecko liczy mieszkańców łąki przedstawionych na karcie pracy.

• Zabawa ruchowa „Bociany chodzą po łące” – zabawa z elementem równowagi. Dziecko chodzi po pokoju, wysoko unosząc kolana, rodzic klaszcze bądź wystukuje rytm, gdy przestanie to zadaniem dziecka jest się zatrzymać i stać na jednej nodze do momentu, aż rodzic ponownie zacznie klaskać.
• „Kodowanie na łące”-. Aby odkryć zakodowany rysunek, uzupełnij tabelę, kolorując wskazane kratki podanymi kolorami.

Zabawa muzyczno- taneczna

Źródło: Monika Kluza Mini warsztat muzyczny ” Wiosna urodziły się Motyle”

Czwartek 30.04.2020r.

1. Pociąg – ćwiczenia słuchu fonematycznego. Rodzic podaje pierwsze sylaby nazw różnych zawodów, zadaniem dziecka jest dokończenie nazwy np. Konduktor – Rodzic mówi -kon a dziecko kończy – duktor . Zawody do ćwiczeń: bibliotekarz, lekarz, maszynista, zawiadowca, dziennikarz, weterynarz, ratownik, kelner, kierowca, górnik itp. Zalecamy również pytać się dziecko jaką głoskę słyszy na początku lub na końcu wyrazu.

2. Poznanie liczby 19 – dzieci sześcioletnie liczą klocki do 19 – następnie budują z nich konstrukcję. Czy 19 to dużo czy mało klocków? Rodzic robi dwa zbiory z różną ilością klocków, dziecko ocenia/ szacuje gdzie jest więcej lub mniej klocków.

3. Zadanie z KP4 sześciolatki str. 32-33 i sr. 85, pięciolatki KP4 str. 24 -25 i str. 62, 70

4. Zadania z” Koduj Przedszkolaku” – zadania dla chętnych – kolorowanki paluszkowe, puzzle i gra planszowa – Życzymy miłej zabawy! Życzymy udanej majówki!

5. Poniżej wasza ulubiona zabawa A ram sam sam. Pokażcie Rodzicom, jak się bawić przy tej piosence. Kto się nie pomyli?

6. Piosenka Jesteśmy Polką i Polakiem https://youtu.be/plug6OIrxRM

Środa 29.04.2020r. Temat- Jest tyle ciekawych zawodów na świecie!

1. Zegarmistrz – ćwiczenia percepcji słuchowej. Dziecko wypowiada się na temat zawodu zegarmistrza. Mówi też, dlaczego potrzebne są zegarki. Rodzic wyjaśnia, że zawód zegarmistrza był popularny dawniej, kiedy używane były zegary i zegarki mechaniczne. Dzisiaj zegarmistrzów jest niewielu. Rodzic pokazuje dziecku budzik, nakręca go tak, aby mogło usłyszeć jego dźwięk, zasłania dziecku oczy. Nakręca budzik, tak aby uruchomił się za kilkadziesiąt sekund i chowa go w wybranym miejscu pokoju. Dziecko odsłania oczy i czeka na uruchomienie się budzika. Gdy usłyszy dźwięk, jego zadaniem jest zlokalizowanie budzika. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
2. „Gdy zawody wybieramy, długo się zastanawiamy”– wprowadzenie wiadomości na temat rodzajów zawodów, karta pracy. Rodzic zaprasza do wysłuchania wiersza: „Praca leśniczego”  Bożena Forma

Leśniczy często chodzi po lesie.

Zawsze zwierzętom swą pomoc niesie.

Zna każdą ścieżkę krzewy i drzewa,

rozpozna ptaka, który zaśpiewa.

Można go nazwać strażnikiem lasu.

Spędza w nim dużo swojego czasu.

Razem z gajowym sprawdza,

jak drwale, ścinają w lesie drzewa wytrwale.

Rozumie, o czym las ciągle śpiewa.

Patrzy, jak tańczą liście na drzewach.

Powtarza głośno – szanuj przyrodę,

ja ci w tym zawsze chętnie pomogę.

Dziecko omawia treść wiersza ze szczególnym uwzględnieniem zawodów wymienionych w wierszu, czynności związanych z tymi zawodami oraz środowiska przyrodniczego. Rodzic przekazuje dzieciom informacje na temat istnienia różnych grup zawodów różniących się środowiskiem pracy i jej specyfiką, wykorzystywanymi narzędziami, typowymi czynnościami.

Dzieli zawody na pięć grup:

– zawody, w których człowiek pracuje z przyrodą i dla przyrody,

 – zawody techniczne, w których głównym, przedmiotem pracy są obiekty techniczne (maszyny, mechanizmy i urządzenia),

– zawody, w których ludzie pracują w bezpośrednim kontakcie z innymi ludźmi, zajmują się wychowaniem, edukacją, obsługą klienta, obsługą medyczną itp.,

– zawody związane z opracowaniem dokumentów, biurowością, pracą z tekstami, gdzie przedmiotem pracy są także liczby oraz informacje,

 – zawody artystyczne, związane z twórczością muzyczną, literacką, aktorsko-sceniczną itp.

Mówiąc o każdej grupie zawodowej wspólnie wymienia z dzieckiem znane zawody.

• Jaki to zawód?- zagadki o zawodach

Informatyk

 Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,

ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.

Pisarz

Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania

i tworzyć z nich książki lub opowiadania.

Dziennikarz

Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.

Ważne informacje ludziom przekazuje.

Weterynarz

W białym fartuchu ze słuchawkami.

Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.

Ratownik

Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.

Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.

Kontroler

W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.

Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.

Pogodynka

Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.

Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.

 Aktor

Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna

Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.

Sprzątaczka

Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.

 Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.

Kelner

Gościom w restauracji karty dań rozdaje.

Potem zamówione potrawy podaje.

Fryzjer

Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,

wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.

 Piłkarz

Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.

 Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.

Kierowca

Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,

możesz go zobaczyć – jest za kierownicą

Krawcowa

Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,

 szyją sobie u niej, na miarę ubranie.

Strażacy

 Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.

Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.

Górnik

Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.

 Na początku grudnia Barbórkę świętuje.

• Dziecko ogląda ilustracje na karcie pracy i nazywa przedstawione tam zawody. Wkleja brakujące podpisy z nazwami zawodów. W kolejnym ćwiczeniu czyta wypowiedzi postaci zamieszczone w dymkach. Rodzic wymienia nazwę zawodu z karty pracy, a dziecko czyta słowa, które wypowiada odpowiednia osoba. Po przeczytaniu wszystkich wypowiedzi dziecko łączy dymki z właściwymi postaciami. Dziecko staje z rękami uniesionymi na boki, przechyla się na boki naśladując lot samolotem i recytuje rymowankę:

Panie pilocie! Panie pilocie! Dziura w samolocie!

 Dziękuję! Jak wyląduję, to ją zaceruję!

Podczas recytowania drugiego wersu robi przysiad. Powtarzając rymowankę, dziecko rysuje kontury samolotu w liniaturze, każdy samolot koloruje na inny kolor.

Karty pracy na dziś- 6 latki: KP c.4 s. 30- 31; 5 latki: KP4, s. 22-23

Zadanie dodatkowe od Małego Misia i Misiowej Mamy

1. Co wiesz o pieniądzach? – dzieci wcielają się w role specjalistów do spraw pieniędzy. Opowiadają o tym, co wiedzą o pieniądzach. Jeśli nie wypowiadają się spontanicznie, rodzic pomaga im, zadając dodatkowe pytania, np.: Komu są potrzebne pieniądze? W jaki sposób powstają pieniądze? Co możemy kupić za pieniądze? Skąd mamy pieniądze? Z czego są zrobione pieniądze? Czy zawsze istniały pieniądze?Prosimy o zapisywanie zabawnych wypowiedzi dzieci – utworzymy specjalny post na ten temat.
2. Obejrzenie filmiku edukacyjnego: „Krótka historia pieniądza”.
3. Zaprojektuj banknot.Rodzic prezentuje dziecku banknoty i monety. Uwaga! Prezentacji dokonuje w rękawiczkach!Dziecko otrzymuje arkusz papieru w formacie zbliżonym do banknotu. Ma za zadanie zaprojektować swój własny. Rodzic przypomina, że banknoty mają dwie strony. Z jednej strony znajduje się wizerunek osoby, a z drugiej – przedmioty, budowle związane z jej życiem, czasami, w których żyła. Prosi również, aby na każdym banknocie znalazło się jego oznaczenie cyfrowe, czyli wartość. Może to będzie banknot babci, a może pani z przedszkola? Każdy pomysł będzie dobry!Wyjaśniamy dziecku, że pieniądze w Polsce może emitować jedynie Narodowy Bank Polski. Tworzenie banknotów zleca on Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, a monet – Mennicy Polskiej. Powstają w niej również monety okolicznościowe oraz kolekcjonerskie. Można zaprezentować dziecku filmik edukacyjny „Mennica Polska. Jak się robi pieniądze”

Wtorek 28.04.2020 „Kto szyje ubrania?”

1. Mierzy w szerz, mierzy wzdłuż i sukienkę szyje już – zabawy z centymetrem krawieckim. Rodzic pokazuje dziecku centymetr krawiecki. Jeśli nie macie takiego w domu, możecie zrobić go sami tnąc kartkę na równe paski, sklejając, rysując miarkę. Na pewno będzie fajna zabawa. Drugim sposobem jest wykorzystanie sznurka lub długiej sznurówki i na niej zaznaczyć skalę np. co 10 cm. W ostateczności można wykorzystać miarkę budowlaną od taty. Dziecko wypowiada się, do czego służy, jak wygląda, jak odczytać na nim długość. rodzic mierzy dziecko tak jak krawcowa i mówi np. Tomek ma w pasie 40 cm, w biodrach 50cm. Potem dziecko mierzy rodzica. Możecie pomierzyć w domu okna, szafę, dywan, drzwi. Następnie porównać wyniki np. Stolik ma długość 90 c, a dywan 120 cm (rodzic  pomaga w odczytaniu większych liczb).
2. Obejrzyjcie proszę film o tym, jak powstają ubrania czyli poznajcie pracę krawca
3. Po filmie odpowiedzcie na kilka pytań: jakie narzędzia są potrzebne krawcowi,? jakie czynności po kolei wykonuje krawiec aby uszyć ubranie? Zwróćcie uwagę jak nazywamy czynności, które wykonuje krawiec. Musi on: MIERZYĆ, NARYSOWAĆ formę, WYCIĄĆ, FASTRYGOWAĆ, SZYĆ. PRASOWAĆ, Rodzic kieruje uwagę dziecka na głoskę powtarzającą się na końcu wszystkich wymienionych czynności – „ć”. Prezentuje wielką i małą literę „ć” drukowaną. Spróbujcie wymienić kilka wyrazów na literę „Ć”: ćma, ćwierkać, ćwiczenia, ćwikła, ćwiartka. A może łatwiej jest wymienić słowa, które literę „Ć” maja na końcu? 
4. Poznaliście dzisiaj zawód krawca, a może potraficie opowiedzieć kim z zawodu są wasi rodzice? Porozmawiajcie w domu na ten temat, sprawdźcie czy potraficie odpowiedzieć na pytanie: co robi w pracy moja mama/mój tata? A może któreś z was potrafi odpowiedzieć na pytanie: kim będę gdy dorosnę?

Karty pracy na dziś: sześciolatki KP4, s. 28-29, pięciolatki KP 4, s. 21

• Jak projektant projektuje, tak modelka pokazuje – projektowanie strojów. Rodzic  rozkłada na stole strony z gazet z ilustracjami ubrań, katalogi mody, wydruki ze sklepów wysyłkowych itp. oraz nożyczki i kartki z bloku rysunkowego. Rozmawia z dzieckiem na temat zawodu projektanta mody, wyjaśnia, na czym polega jego praca. Zaprasza dziecko do zabawy w projektantów. Jego  zadaniem będzie wybrać i wyciąć z przygotowanych na stolikach ilustracji elementy strojów i zaprojektować własną kreację damską lub męską, a następnie przykleić swój projekt na kartce z bloku. Brakujące elementy, np. dłonie postaci czy głowę, można dorysować lub również wyciąć z gotowych ilustracji. Na zdjęcia waszych prac czekamy pod „żabkowym” adresem mailowym.

Poniedziałek 27.04.2020r. Temat: Kto buduje dom?

1. Głowa – ramiona – wszystkim znana piosenka, na mel. „Siekierka, motyka”, do znalezienia na YB. Ćwiczymy dotykając kolejno wymienianych części ciała – od wolengo tempa do coraz szybszego: Głowa, ramiona kolana pięty , kolana pięty kolana pięty, Kolana pięty, Głowa ramiona kolana pięty, Oczy, uszy, usta Nos!

2. Wdech i wydech ćwiczenia oddechowe – dziecko głęboko wdycha powietrze nosem, zatrzymują powietrze na kilka sekund i wydychają robiąc skłon, pozwalając rękom zwisać bezładnie – powtarzamy 3 razy.

3. Bajkowa fryzura – potrzebne będą kartka z bloku, rozwodnione farby, grzebień, mazak. Na kartce narysuj koło – to będzie twarz- maczamy grzebień lub plastikowy widelec w farbie i rysujemy włosy. Kto zajmuje się naszymi włosami? (Fryzjer). Razem z dzieckiem zastanawiamy się jakie zna zawody – np. fryzjer, kosmetyczka, sprzedawca, malarz, architekt, murarz itp. Czym zajmują się ci ludzie? Jakimi narzędziami pracują?

4. Zawody – zabawa pantomimiczna – zadajemy zagadki – dziecko ruchem prezentuje wybrany zawód a pozostali próbują zgadnąć. Potem może być zamiana.

5. Kuchenna orkiestra – pozwólmy dziecku pożyczyć z kuchni instrumenty – garnki, chochle, patelnie, łyżki itp. Zagrajcie na tych instrumentach akompaniament do wybranej przez dziecko melodii / piosenki. Kto gotuje w kuchni? – (Kucharz), Kto piecze ciasto i chleb? (Piekarz). Rozmawiamy z dziećmi o ważności tych zawodów. Gdzie pracują przedstawiciele tych zawodów.

6. Zabawa ruchowa Kelner – na tacy dajemy dziecku kubek, talerzyk i każemy dziecku chodzić z tym zestawem po pokoju. Początkowo wolno, potem coraz szybciej, na palcach, pietach. (kubek i talerzyk mogą być jednorazowe).

7. Wszyscy dla wszystkich- sześciolatki KP 4 str. 26-27, pięciolatki KP 4 str. 20. Wiersz Juliana Tuwima „Wszyscy dla wszystkich” https://youtu.be/SM_wKJ0roQQ Wysłuchajcie wiersza i zróbcie zadania w kartach pracy. Pytania pomocnicze dla dzieci: Jakie zawody występują w wierszu?, Jak powstaje dom? Czym zajmują się: architekt, murarz, dekarz, elektryk, hydraulik?

8. Kim będę gdy dorosnę ? Dziecko zastanawia się kim chce zostać, a następnie rysuje wybrany zawód na kartce z bloku. Prosimy o wysłanie zdjęć waszych prac do nas, bardzo jesteśmy ciekawe z p. Martą, kim chcecie być w przyszłości. Ja Wam zdradzę, że gdy byłam dzieckiem, to chciałam być archeologiem, potem weterynarzem a w końcu zostałam waszą nauczycielką.

Piątek 24.04.2020r. Temat: Nasza biblioteczka

Półki w bibliotece – wykonywanie obliczeń, łączenie książki z odpowiednią półką. Rodzic z pomocą dzieci układa na dywanie sześć półek (pasków papieru) z liczbami od 1 do 10. Półka z najwyższym numerem jest na górze,
z najniższym – na dole. Dziecko otrzymuje książkę – sylwetę z zapisanym na nim zadaniem np. 9 – 1, 4 + 2, 7 + 3, 10 – 6, 0 + 3, 7 – 4, 6 + 3, 9 – 8.
Zadaniem dzieci – bibliotekarzy jest wykonanie działań i ułożenie książek na półkach oznaczonych właściwymi liczbami. Dzieci dokonują obliczeń,manipulując patyczkami lub guzikami.  Podczas kolejnych powtórzeń oznaczenia półek i działania mogą się zmieniać.

Przygoda w bibliotece – słuchanie fragmentu opowiadania Doroty Smoleń, rozmowa na temat treści. Rodzic zaprasza do wysłuchania fragmentu
opowiadania, które jest skierowane do dzieci przedszkolnych, które niedługo pójdą do pierwszej klasy. Książka wprowadza przedszkolaków w tajemniczy
świat szkoły, ułatwia adaptację. Bohaterem jest Jaś, uczeń pierwszej klasy, który lubi swoją szkołę i ma kilku kolegów, z którymi spędza czas. Pewnego razu w bibliotece zaczynają znikać litery…

Jaś Pierwszoklasista i połykacz liter
Moim ulubionym miejscem w szkole jest biblioteka
– nasza pani bibliotekarka jest super, przeczytała
chyba wszystkie książki, bo wie, o czym jest każda
lektura! Zawsze poleci mi coś ciekawego do czytania.                                            Pewnego dnia po lekcjach poszedłem do biblioteki
i zobaczyłem, że pani Jola jest bardzo zmartwiona.
– Dziwne rzeczy się dzieją z książkami – powiedziała, gdy zapytałem, czemu jest smutna. – Jakby ktoś
wymazywał z nich litery.
Pokazała mi „Koszmarnego Karolka” z pustymi
stronami – rzeczywiście, wszystkie litery zniknęły!
– Ale jak to możliwe?
– Nie mam pojęcia – westchnęła pani Jola.
– Wczoraj znalazłam trzy egzemplarze z tyłu za regałami na podłodze, dziś rano leżały tam kolejne dwa.
Dziwna sprawa. Dlaczego ktoś wymazuje litery z książek? I kiedy to robi? Zamyślony wróciłem do świetlicy.
– Chłopaki, jest sprawa do wyjaśnienia.
– Zagadka?
– Tajemnica?
– Trzeba przeprowadzić śledztwo.
Szybko opowiedziałem im, czego się dowiedziałem
w bibliotece. Chłopaki nie mogli uwierzyć.
– Bujasz.
– Po co ktoś miałby wymazywać litery z kartek książki?
– Właśnie to musimy ustalić.
Następnego dnia były wywiadówki, po południu
w szkole było dużo ludzi i zamieszania. Nikt nie
zauważył, gdy bliźniacy wzięli z dyżurki klucz
do biblioteki. Drzwi zaskrzypiały cicho, gdy wchodziliśmy. W bibliotece było ciemno, nie chcieliśmy
zapalać światła, żeby nie spłoszyć intruza. Schowaliśmy się za biurkiem pani bibliotekarki, skąd
mieliśmy widok na drzwi. Przez dłuższą chwilę nic
się nie działo. Potem Michał zaczął się kręcić.
– Kiedy on przyjdzie?
– Skąd mam wiedzieć?
– A jak będzie silniejszy od nas?
– Przecież nas jest czterech, damy mu radę.
– No racja.
Dalej nic się nie działo. Nagle coś chrapnęło tuż
obok. Zerwaliśmy się przerażeni. Zaspany Piotrek
ziewnął i wzruszył ramionami.
– No co? Nie wyspałem się dzisiaj, a tu tak cicho,
ciemno, ciepło…
Siedzieliśmy tak jeszcze chwilę, a czas ciągnął się
jak guma do żucia. Nagle usłyszeliśmy jakiś szelest
dobiegający zza regałów, z samego końca biblioteki.
Podkradliśmy się tam po cichu. Ktoś tam był,
szeleścił i mlaskał w ciemności.
– Mmmm… Mmmm… Mniam…
Na trzy, cztery zapaliliśmy latarki.
W kącie siedział bardzo wystraszony, mrużący oczy
stwór – wyglądał jak owłosiona piłka, a w rozdziawionej z zaskoczenia paszczy widniały dwa rzędy
ostrych białych zębów. Na jednym z nich wisiało
czarne kółko. W chudych łapkach dziwne stworzenie
trzymało „Baśnie” Andersena otwarte na stronie,
która do połowy była pusta. Też byłem zaskoczony,
i chyba nie mniej wystraszony niż ten dziwny
potwór, ale na szczęście nie byłem tu sam.
– Kim jesteś? Co tu robisz? – zapytałem ostro, biorąc
się pod boki.
– Eee… – stwór nerwowo przełknął ślinę, nie
spuszczając z nas wzroku. – Jestem Połykacz Liter.
Niedawno się tu przeprowadziłem…
– Tu? Do biblioteki?
– No tak, to najlepsze miejsce na świecie. Pełno
jedzenia… Tyle słodkich samogłosek, wytrawnych
spółgłosek i jeszcze te pyszne chrupiące ogonki… –
Połykaczowi Liter głośno się odbiło.
– Ale to są książki! Jak zjesz wszystkie litery, to nie
będziemy mieli czego czytać!
– To nie możecie grać w gry na komputerze albo
na komórkach? – zdziwił się Połykacz Liter, dłubiąc
w zębach. – Po co wam książki?
Popatrzyliśmy na siebie zdumieni. Co za pytanie!
– Z książek można się dużo nauczyć – powiedział
Paweł.
– Czytanie jest bardzo przyjemne – dodał Łukasz.
– Chcę zostać pisarzem, ale najpierw muszę dużo
przeczytać, żeby wiedzieć, o czym pisali inni –
dodał Piotrek.
– W każdym razie nie zgadzamy się, żebyś zjadał
litery z naszych książek, koniec i kropka! – podsumowałem stanowczo.
Połykacz Liter popatrzył na nas zasmucony.
– To co ja będę jadł?
– Możemy przynosić ci kanapki – zaproponował
Łukasz.
Stworzenie przewróciło oczami.
– Przecież powiedziałem, że jestem Połykaczem Liter,
a nie kanapek!
– A może… – zaczął Paweł.
– Owoce, warzywa, nabiał, mięso… odpadają –
przerwał mu Połykacz Liter, rozglądając się dokoła
– tylko litery, żywię się literami. Przecież nie skażecie
na śmierć głodową biednego małego Połykacza? –
spojrzał na nas oczami jak kot ze „Shreka”.
Westchnęliśmy ciężko.
No pewnie, książki książkami, ale gość musi coś jeść.
– Wiem! – krzyknął nagle Łukasz. – Jesz po prostu
litery, tak? Nie muszą to być litery z książek. Byle
były litery?
– No taa, przecież mówiłem – odparł niewyraźnie
Połykacz Liter, ruszając szczękami.
Zabrałem mu Andersena, zanim zdążył zjeść następną stronę.                                        – Słuchajcie – gorączkował się Łukasz. – Mam
świetny pomysł! Będziemy mu przynosić stare gazety
i gazetki reklamowe!
– Doskonały plan! – pokiwali głowami chłopcy.
– Pasuje Ci? – spytałem Połykacza Liter.
– Pewnie, byle dużo i często.
– Ale obiecujesz, że nie będziesz już zjadał liter
z książek?
– No jak umowa, to umowa! – nadął się Połykacz Liter.
Od tej pory codziennie przynosimy mu starą prasę
i reklamowe gazetki. Czyste kartki odnosimy
do świetlicy i rysujemy na nich. Pani bibliotekarka odetchnęła z ulgą, bo litery przestały znikać
z książek, choć nie powiedzieliśmy jej o Połykaczu
Liter, tak na wszelki wypadek. Mogłaby się obawiać,
że złamie umowę, bo nadal mieszka w szkole – przeprowadził się do magazynku przy sali gimnastycznej, na szczęście daleko od biblioteki. Kiedyś Michał
przyniósł mu stare zeszyty i okazało się, że Połykacz
Liter jeszcze nigdy nie próbował ręcznie pisanych
liter. Bardzo mu przypadły do gustu, mówi, że czuje
w nich głębię smaku – widać, że nigdy nie pił atramentu. Zatem bliźniacy często przynoszą mu swoje
dzienniczki, a on wyjada z nich uwagi nauczycieli.
Źródło: Dorota Smoleń, – „Jaś Pierwszoklasista i połykacz liter”, Centrum Edukacyjne „Bliżej przedszkola”,
Kraków 2013

Rodzic pyta: Kto był bohaterem opowiadania? Gdzie dzieje się akcja książki? Jakie zdarzenia miały miejsce w bibliotece? Kto postanawia pomóc pani Joli bibliotekarce i w jaki sposób? Jak zakończyło się śledztwo dzieci? Kto zjadał literki z książek?
W jaki sposób dzieci uratowały książki z biblioteki? Co czuł Połykacz Liter, zjadając literki pisane przez ludzi?.

Zadanie w KP 4 pięciolatki – str. 61, 69. Sześciolatki – nie mają zadania w KP4.

Rodzic zaprasza dziecko do kaligrafowania liter – prezentu dla Połykacza Liter. Dziecko zapisuje znane litery oraz wyrazy. Rodzic chwali dziecko za piękną kaligrafię. Miłej zabawy Żabki:)

Propozycje zabaw dodatkowych:

Spotkania czytelnicze – organizowanie spotkań czytelniczych, zapraszanie do czytania utworów literackich osób dorosłych, rodziców.

 Posiłek dla Połykacza Liter – układanie wyrazów z poznanych liter.

Z okazji Międzynarodowego Dnia Książki – Poproś kogoś starszego o przeczytanie dodatkowo 1 bajki lub opowiadania dla dzieci. Ulep z plasteliny, swojego ulubionego bohatera książek dla dzieci. Koniecznie zrób zdjęcie i wyślij go do nas!

Czwartek 23.04.2020r. Temat zajęć: Z wizytą w bibliotece

1. Jak powstaje książka – proszę zapoznać się z filmem wklejonym poniżej. Proszę omówić z dzieckiem etapy tworzenia książek, kto bierze w niej udział (autor książki, wydawca, introligator, rysownik, redaktor wydania itd.). Co robią poszczególne osoby przy wydawaniu książki?

Jak powstaje książka https://youtu.be/icdV3QZb10Q

2. Wypożyczamy książki – karta pracy – sześciolatki KP4 – str.24-25, pięciolatki – KP4 str. 19 . Dodatkowo do ćwiczeń można wykorzystać pomoce – biblioteka – wklejone poniżej.

3. Poznanie liczby 18 – (zadanie dla sześciolatków) w czasie zabawy klockami, próbujemy liczyć z dzieckiem do 18. Prosimy liczyć na konkretach, można wykorzystać do liczenia klocki, lalki, autka. Przykład – dajemy dziecku 5 klocków zabieramy 3 – ile klocków ma teraz dziecko? Dajemy dziecku 4 autka, dodajemy jeszcze 2 autka. Ile teraz autek ma dziecko?

4. Galeria sławnych Polaków – Proszę przeczytać dziecku wiersze J. Brzechwy, J. Tuwima, L. J. Kerna. Zadanie dla dziecka – prosimy narysować ulubioną postać z utworów tych autorów. Wysłuchaj piosenki. Spróbuj się nauczyć wybranej przez siebie piosenki z Akademii Pana Kleksa. Może to być Kaczka Dziwaczka lub inna piosenka. Spróbuj zilustrować piosenkę ruchem – razem z Rodzicem lub rodzeństwem wymyśl kroki, ruchy rąk itp. pasujące do tej piosenki. Pamiętaj o codziennej dawce ruchu i ćwiczeń, np. z naszym ulubionym p.Miłoszem.

Kaczka dziwaczka https://youtu.be/94HprbR8RWQ

5. Co niesie Czerwony Kapturek – zajrzyj do karty pracy, wklejonej poniżej. Wydrukuj ją i odpowiedz na pytanie: Co niesie Czerwony Kapturek do Babci? Pamiętaj, aby odpowiadać pełnym zdaniem, np. Czerwony Kapturek niesie do Babci owoce.

6. Zakładka do książki– potrzebne będą kolorowe kartki do drukarki, klej, nożyczki, kredki, mazaki. Zrób zakładkę do książki. Możesz zrobić tradycyjną zakładkę lub skorzystać z instrukcji filmowej, zamieszczonej poniżej. Pamiętaj o pochwaleniu się swoją zakładką swoim Paniom ! Wyślij zdjęcie na zabkip10@interia.pl Czekamy na wiadomości od Was !. Życzymy Wam miłego dnia i udanej zabawy.

Zakładka do książki lis https://youtu.be/K5aXod4jUHQ

Zakładka do książki olaf https://youtu.be/Skf2GLl0vnA

Środa 22.04.2020r: „Czytamy nasze ulubione bajki”

1. „Moja ulubiona książka” – swobodne rozmowy. Dzieci opowiadają o swoich ulubionych książkach, podają ich tytuły, imię głównego bohatera, treść książki, najciekawszą przygodę. Mogą także podać nazwisko autora. Opowiadaniu towarzyszy pokaz książek. Następnie rodzic pyta dziecko: O jakiej porze dnia najbardziej lubią czytać/słuchać czytanych bajek? Jak się czują dzieci, kiedy czyta im dorosły?
2. „W królewskiej bibliotece” – zabawa dydaktyczna. Rodzic opowiada, że w królewskiej bibliotece jest bardzo dużo książek. Rozkłada cztery półeczki – paski papieru oznaczone cyframi od 1 do 4 oraz książki – szablony książek z wyrazami. Prosi dziecko o pomoc w ustawieniu książek na półkach według liczby sylab w tytule. Dziecko wybiera szablon i układa go na odpowiedniej półce. Przykładowe wyrazy: „wyprawa”, „zamek”, „korona”, „smok”, „bajka”, „wieża”, „źrebak”, „zbroja”, „worek”, „dom”, „kot”, „sowa”, „zebra”, „zegar”, „warcaby”, „telewizor”, „papuga”. Po ułożeniu wszystkich książek rodzic wybiera losowo pięć z nich, a dziecko na podstawie wyrazów tworzy historyjkę.
3. „Rozmawiamy o postaciach bajkowych” – ćwiczenia w pro­wadzeniu dialogów. Pomocne będą postacie bajkowe wcześniej narysowane przez dziecko. Można je wyciąć, przykleić do patyka do szaszłyków i w ten sposób powstaną kukiełki do teatrzyku. Zadaniem dziecka jest poprowadzenie rozmowy o swoich bohaterach. Przykładowy dialog dziecka z rodzicem:

– Część ! Co czytasz?

– Bajkę o królu Kraku, który zbudował Kraków. A ty?

– Bajkę o królewnie Lence, która miała wielkie zmartwienie.

– Dlaczego?

– Bo nie wiedziała czy cieszyć się, że będzie miała braciszka, czy nie.

– Jak zakończyła się historia?

– Wesoło. Uwierzyła, że młodsze rodzeństwo wcale nie jest takie złe i można z nim robić wiele ciekawych rzeczy.

– Też muszę ją przeczytać

4. Rymowanie i czytanie – zabawy z rymami.  Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania dostępnej w domu rymowanej bajki, krótko omawiają jej treść i zaprasza do rymowania. Dziecko dobiera w pary rymy. Może też same wymyślać rymy do znanych mu słów.

Karty pracy na dziś: 6 latki: KP 4, s. 22-23; 5 latki: KP 4, s. 18

ZADANIE DODATKOWE OD MISIOWEJ MAMY I MISIA BRUNO

Drogie Żabki czy pamiętacie Misia Bruno? To ten sam miś, który odwiedzał was w domach, ten sam któremu czytaliście bajki. Mam dla was zadanie dodatkowe prosto od Małego Misia i Misiowej Mamy:

Witajcie młodzi ekolodzy 🙂 Jak Wam minął dzień? Chciałem wam przypomnieć, że dziś 22 kwietnia obchodzimy Dzień Ziemi. Z tej okazji mam dla was następujące zadania:

1. Wymyślcie hasło zachęcające dzieci do dbania o przyrodę. Niech mamusia/tatuś zapisze je na kartce. A może ozdobicie pięknie te hasło, zrobicie z niego mini plakat i przyślecie mi zdjęcie? Adres znacie: zabkip10@interia.pl
2. Obejrzyjcie filmik: „W kontakcie z naturą” Zastanówcie się, jakie działania podejmowane przez Was w domku, możecie nazwać „ekologicznymi”?
3. Rozwiążcie zagadki

Wtorek 21.04.2020r. Temat zajęć: Opowiadamy nasze ulubione bajki

Bajki o zwierzętach – wyszukiwanie w czasopismach i książkach ilustracji związanych z określonym tematem. Dzieci przeglądają książki ze swojej biblioteczki, poszukują w nich ilustracji o zwierzętach, w tym szczególnie o koniach. Jeśli takie znajdą – odkładają je na wyznaczone miejsce, a pozostałe książki odkładają do kącika bibliotecznego.

Koniki – ćwiczenia usprawniające motorykę narządów mowy (warg, języka), ćwiczenia ortofoniczne. Do ćwiczeń rodzic daje dziecku lusterko, aby samo kontrolowało prawidłowość wykonywania ćwiczeń. Dziecko wykonują ćwiczenia: – parskanie – wprawianie ust w drganie – gwizdanie parę razy na jednym tonie – kląskanie językiem – ściąganie warg do „u” i cmokanie – wydawanie komend kierowanych do koników: wio – do ruszania, prr – do zatrzymania, (można także zastosować dodatkowe komendy: hetta – w prawo, wiśta – w lewo, nazad – do tyłu) – powtarzanie dźwięków związanych z poruszaniem się konia: pa-ta-taj, człap-człap – stukot kopyt o bruk: stuk-puk, stuk-puk – naśladowanie rżenia: ihaa, ihaa

Moje ulubione książki o zwierzętach – swobodne rozmowy z dzieckiem o książkach, których tematyka dotyczy zwierząt. Rodzic rozmawia z dzieckiem o jego ulubionych książkach, szczególnie tych, które opowiadają o zwierzętach. Następnie proponuje stworzyć książkę – atlas zwierząt. W tym celu rozkłada na dywanie obrazki ze zwierzętami oraz litery. Dzieci nazywają każde zwierzę i dopasowują do litery, którą rozpoczyna się jego nazwa. Propozycja obrazków: f – foka, l – lis, k – koń, t – tygrys, z – zebra, g – gołąb, b – baran, m – małpa, o – ośmiornica, r – rak, a – antylopa, d – delfin, w – wiewiórka, p – papuga, s – słoń. Zabawa może przyjąć formę memo. Wówczas obrazki są zakryte, a dziecko jednocześnie losuje dwa obrazki (zwierzę i literę). Jeśli nie macie Państwo drukarki to wykonujecie to zadanie w innej wersji- rodzic wymienia literę a dziecko podaję nazwę i rysuje zwierzę. W ten sposób powstanie piękny atlas zwierząt:)

Zadania w kartach pracy 6 latki: KP4 str.20-21; 5 latki: KP4 s.16-17

Poniedziałek 20.04.2020r.- Temat zajęć: Idziemy na baśniowy bal.

1. W kąciku książki – dziecko przegląda swoje książki zgromadzone w domu. Sprawdza czy wszystkie są całe i nie zniszczone. Jeżeli są zniszczone książki razem z Rodzicem próbuje je naprawić. Razem z Rodzicem ustala zasady korzystania z książek , omawiając przy tym nasze zasady: – przed oglądaniem książek myjemy ręce, – nie zaginamy rogów książek, – podczas czytania nie jemy posiłków, – do zaznaczania strony, na której skończyliśmy czytanie, używamy zakładki, – książkę wypożyczoną z biblioteki oddajemy o czasie.

2. Wypożyczamy książki – zabawa w bibliotekę w domu. Dziecko robi karty do książek, kartę wypożyczeń dla członków rodziny i razem bawią się w „Bibliotekę” – przy okazji przypominamy zasady korzystania z biblioteki .

3. Baśniowy bal – zagadki : Zwierzę słynne po wsze czasy Z tego, że nosi obcasy (kot w butach). Żona elfa, wcześniej kreta, Kieszonkowa to kobieta, Nie większa od naparsteczka , A na imię ma (Calineczka), Domek w głodnych buziach znika, Bo to chatka jest z piernika, Jej mieszkanka tym się chlubi, Że ogromnie dzieci lubi (Baba – Jaga) Nie ma schodów, ni drabiny, Tylko warkocz zamiast liny, I pod wieżą wąską ścieżka. Kto na szczycie wieży mieszka? (Roszpunka) Mama kaczka aż się zlękła, Bo skorupka nagle pękła, I pokraka wyszła z jajka. Czy już wiesz jaka to bajka? (Brzydkie kaczątko) Przez las ciemny wiedzie ścieżka, babcia na jej końcu mieszka. W lesie czeka zwierzę złe. Kim ja jestem? Kto już wie? (Czerwony kapturek) Ta bezsenność jest paskudna, miękkość poduch, pierzyn złudna, bo mnie wciąż coś w plecy gniecie. Kim ja jestem? Czy już wiecie? (Księżniczka na ziarnku grochu)

4. Zgadnij kim jestem? – Dziecko prezentując ruchowo postać z bajki zadaje zagadki Rodzicom i na zmianę.

5. Marsz z rymowanką – dziecko maszeruje wypowiadając słowa – „Czyta duży, słucha mały, bo świat bajek jest wspaniały”. Marsz ze zmianą tempa, raz na palcach, potem piętach, na bokach wewnętrznych i zewnętrznych stóp, podskakując czy kucając.

6. Pracowity Kopciuszek – dziecko biega po pokoju, na dany sygnał przez Rodzica zatrzymuje się i wykonuje gesty Kopciuszka np. zmywanie naczyń, pranie, prasowanie, szycie, zamiatanie.

7. Zadania w kartach pracy – sześciolatki KP4 str.18-19, pięciolatki KP4 str.14-15

8. Zadanie dodatkowe – zagadka dla Pani – Możesz poprosić Rodzica, aby przeczytał Ci Twoją ulubioną bajkę, a Ty zrób do niej ilustrację – może to być obrazek z najlepszego momentu z tej książki . Wyślij do nas zdjęcie obrazka – a my z p. Martą postaramy się zgadnąć o jaką bajkę chodzi.Miłej zabawy! Udanego tygodnia!

Na koniec niespodzianka – Wasza ulubiona Gąsienica Basi – Marii Zofii Tomaszewskiej

Piątek 17.04.2020R. „Nasze małe i duże odkrycia”

ƒ1. Ile brakuje, ile muszę oddać? – zabawa matematyczna, przeliczanie elementów zbioru.

Dziecko ma 15 liczmanów (klocki, guziki, patyczki, zapałki, wykałaczki itp.). Rodzic proponuje różne zadania, a dziecko przelicza na materiale konkretnym i podaje właściwe rozwiązania.

Przykładowe zadania:

– Chcę mieć 10. Mam 4. Ile mi brakuje?

– Chcę mieć 7. Mam 3. Ile mi brakuje?

– Chcę mieć 5. Mam 10. Ile muszę oddać?

– Chcę mieć 12. Mam 7. Ile mi brakuje?

Zadania należy zapisywać na kartce w następujący sposób:

4 + _  = 10

3 + _  = 7

Jeśli dzieci wykazują zainteresowanie i dalej chcą się bawić, można rozwiązywać inne zadania:

– Mam 4 jabłka. Jeśli dokupię 4, to ile będę mieć razem?

– Chcę mieć 10 naklejek. 5 już mam, ile mi brakuje?

– Miałem 10 talerzy. 2 się rozbiły, ile zostało?

– Tata dostał 2 ciastka, mama dostała 3, a ja 4. Ile mamy razem?

– Miałem 12 nasionek, 7 już zasadziłem. Ile jeszcze muszę zasadzić, żeby wykorzystać wszystkie?

Jeśli rodzic widzi, że dziecko chętnie wykonuje zadania i w dobrym tempie podaje prawidłową odpowiedź można podnieść poziom i liczyć np. do 20.

2. Detektywi na tropie zaginionych liter – uzupełnianie odpowiednimi literami luk w wyrazach. Rodzic zaprasza dziecko do rozwiązania tajemniczej sprawy – zagubionych liter. Wcześniej należy przygotować karteczki z wyrazami, w których brakuje jednej litery (miejsce brakującej litery oznaczone jest znakiem zapytania, pustym okienkiem  lub kreseczką).

Zadaniem dziecka jest odczytanie wyrazu i wpisanie właściwej litery. Przykładowe wyrazy: _obot (robot); wod_ (woda); sała_a (sałata);  _limak (ślimak);  _upa (zupa), ze_ar (zegar); _owa (sowa); zebr_ (zebra).

3. „Klub Małych Odkrywców” – zabawy badawcze. Zapraszam was do wykonania kilku prostych doświadczeń. Pamiętajcie o tym, że nie wszystkie eksperymenty możecie wykonać sami. A oto LINK do kilku propozycji.

Karty pracy na dziś: 6 latki: KP4 s.12-13, 84; 5 latki: KP4 s. 10, 60, 68

Na koniec spróbujcie pobawić się z rodzicami w zabawę „Ciepło – zimno” ciekawa jestem, kto z was okaże się lepszym detektywem szukając ukrytego skarbu?

Czwartek 16.04.2020r. Temat zajęć: Mali odkrywcy wymyślają różne zabawy

1. Odkrywcy obserwują mrówki – poznawanie ciekawostek o mrówkach. Rodzic i dziecko dzielą się ciekawostkami na temat mrówek, np. istnieje wiele gatunków, które różnią się wielkością i kolorem; mają sześć odnóży; żyją w zorganizowanej społeczności, w której każda mrówka odgrywa przypisaną jej rolę (królowa składa jaja, robotnice budują gniazda, bronią go, zbierają pożywienie), przyczyniając się do właściwego funkcjonowania całego mrowiska; setki tysięcy mrówek żyją pod kopcem z igieł sosnowych i resztek roślin. Cały czas pracując, mieszają glebę, spulchniają ją i wzbogacają. Czasami o człowieku można powiedzieć, że jest „pracowity jak mrówka” – to znaczy pracuje chętnie, sprawnie, a jego praca przynosi efekty. 2. Mrówki do pracy – zabawa ruchowa. Rodzic wyznacza miejsce po jednej stronie pokoju, oznacza je obręczą lub sznurkiem – to mrowisko. Po drugiej stronie pokoju rozrzuca kulki z makulatury(które wcześniej zgniata dziecko). Na hasło: Mrówki do pracy! dziecko na czworakach podchodzi do papierowych kulek, zabiera je i popycha raz lewą, raz prawą ręką w stronę mrowiska. Po skończonej zabawie podziwiają mrowisko.3. Pracowite mrówki to my! – zabawy matematyczne, utrwalenie umiejętności dodawania. Rodzic manipuluje nakrętkami w różnym kolorze. Układa zadania o mrówkach typu: Do mrowiska przyszły 4 mrówki brązowe i 3 czarne. Ile było razem mrówek w mrowisku? Dzieci za pomocą cyfr i znaków układają zapis matematyczny 4+3=7. Kolejne zadania może ułożyć dziecko:)Wykonaj kartę pracy sześciolatki KP.4 str. 16 i 17, pięciolatki KP4 str. 12- 13. Jeśli macie ochotę wykonajcie mrówkę z masy solnej. Poniżej przepis na wykonanie masy solnej. Do dzieła Żabki:)

Najlepszy przepis na masę solną jest na oko, ale ja zazwyczaj daję następujące składniki: 1 miarka soli (drobnoziarnistej) (ja daję 1/2 szkl. soli) 1miarka mąki pszennej pół na pół z mąką ziemniaczaną (1/2 szkl. mąki) 1/2 miarki wody . Efekty pracy można wsadzić do nagrzanego do 180st. piekarnika na kilka minut (tu muszą wam pomóc Rodzice), mogą również wyschnąć na wolnym powietrzu w okolicach kaloryfera (schną ok 12 godzin w zależności od grubości i wielkości figurki). Czekamy na zdjęcia waszych wytworów z masy solnej!

ŚRODA, 15.04.2020r. TEMAT ZAJĘĆ: DZIECIAKI ODKRYWAJĄ ŚWIAT. 1. Moje ulubione aktywności – rozmowa z dziećmi na temat ich ulubionych aktywności. Dziecko opowiada, co je ciekawi, co chciałoby w przyszłości robić. Dziecko podaje swoje propozycje, marzenia np. podróże, czytanie książek, budowanie skomplikowanych konstrukcji z klocków. 2. Zdobywanie sprawności literowego detektywa – utrwalenie poznanych liter, sześciolatki – Karta Pracy nr 4 str. 14 i 15, pięciolatki KP 4 – str. 11. 3.Prawda czy fałsz? Rodzic zadaje pytania dziecku np. Stokrotka jest niebieska (P/F), Jaskółka zjada żaby (P/F), W orkiestrze gra drużyna piłkarska (P/F) itp. A następnie dziecko zadaje podobne pytania Rodzicowi. Miłej zabawy 🙂 4. Obrysowywanie konturów przedmiotów na kartce papieru – wybrane figurki ustawiamy pod światło, cień rzucany na kartkę papieru dziecko obrysowuje. Następnie obrazek można pokolorować. 5. Gdzie jest ślimak – Rodzice pomagają dziecku przygotować kratownicę 7X8 na kartce papieru. W tym czasie dziecko lepi z plasteliny ślimaka. Ustawia ślimaka w okolicach środka kratki, Rodzic daje słowne instrukcje dziecku, które przesuwa ślimaka np. 1 w lewo, 2 w prawo. Celem ślimaka jest opuszczenie kratownicy. Potem może być zamiana, dziecko daje instrukcje a Rodzic porusza ślimakiem. Miłej ucieczki ślimaku! 6. Poniżej znajduje się dodatkowa praca – w klimacie świątecznym oś symetrii w jajku, oraz paluszkowa kolorowanka (maczamy palec w farbie i odbijamy go w pustych miejscach.

Wtorek 14.04.2020

Witam was moi drodzy we wtorek po świętach. Na początek mam dla was zabawę słowną.

1. Kto pyta, nie błądzi – inspirowanie dzieci do zadawania pytań o rzeczy, które je interesują. Zabawa ma również na celu rozwijanie słownictwa oraz logicznego myślenia.

Rodzic wyjaśnia dziecku przysłowie  „Kto pyta, nie błądzi”, które uczy korzystania z doświadczenia i mądrości innych ludzi, podkreśla również, jak ważna jest umiejętność zadawania pytań i udzielania odpowiedzi. Słowa, przy pomocy których możemy zadać pytanie to m.in.:  Kto? Co to? Po co? Dlaczego? Jak? Który?

Zapraszam was zatem do zabawy w układanie pytań.

Przygotujcie sobie karteczki z wyrazami (zaimkami pytającymi tj. kto? co? jaki? który? gdzie? kiedy? jak? komu? czemu? kogo?) lub np. obrazki z ulubionego memory.

Każde dziecko losuje jeden wyraz lub obrazek, do którego układa pytanie. Rodzic próbuje podać odpowiedź. (jeśli pytanie będzie trudne, należy je zanotować i wspólnie poszukać odpowiedzi). Następuje zamiana ról i teraz rodzic zadaje pytanie dziecku.

2. Bajka – słuchanie opowiadania R. Piątkowskiej, poznawanie sposobów aktywnego spędzania czasu wolnego.

Kiedy w domu nagle zgasło światło, a co gorsza wyłączył się telewizor, powstało wielkie zamieszanie.

Rozległy się okrzyki:

– Co się stało?!

– Znowu nie ma prądu?!

– Gdzie są świeczki?!

– Auu, moje kolano! Kto tu postawił to krzesło?!

Po chwili, gdy mama znalazła świeczki i zapałki, w pokoju zrobiło się trochę jaśniej. Widać było Mateuszka, który siedział nadąsany i narzekał:

– Dopiero co włączyłem komputer i zacząłem grać. Tak dobrze mi szło. Mój wojownik zdobył pierwsze punkty i nagle wszystko zgasło. Teraz cały wieczór będzie do bani.

W świetle świecy widać było też Malwinkę. Bawiła się pilotem od telewizora i marudziła:

– Kurczę, za chwilę zaczyna się moja ulubiona dobranocka. Zamiast oglądać bajkę, będę tu siedzieć i konać z nudów.

– Niekoniecznie – stwierdziła mama. – To, że nie działa telewizor i komputer wcale nie oznacza, że musicie się nudzić.

– O nie, nie. Nie będę teraz odrabiał zadań. Jest za ciemno i nic nie widzę – zapewnił Mateusz i pomyślał, że to jest jedyna dobra strona braku prądu.

– Ale ja wcale nie chcę zapędzić was do nauki – powiedziała mama. – Pomyślałam raczej, że sami możecie wymyślić jakąś bajkę na dobranoc.

– Sami? – zdziwił się Mateuszek. – A o czym miałaby być ta bajka?

– O czym tylko chcecie – uśmiechnęła się mama.

– Ja już wiem! W tej bajce musi być królewna w pięknej różowej sukience i złotej koronie. Na imię może mieć tak jak ja – zaproponowała Malwinka.

– No i ta królewna – tu Mateusz spojrzał znacząco na siostrę – jest uparta jak osioł, a jak coś jej się nie podoba, to okropnie piszczy i w ogóle jest jędzowata.

– Nieprawda, królewna jest śliczna i bardzo mądra. Nawet jak czasem sobie popiszczy, to dlatego, że ma nieznośnego brata, królewicza Mateusza! – wrzasnęła Malwina.

– Bardzo dziwna dobranocka – westchnęła mama. – Macie jakiś pomysł, co było dalej?

– Dalej było tak. Piękna jak nie wiem co królewna spacerowała po ogrodzie i wąchała kwiaty – zaczęła Malwina, ale Mateusz jej przerwał i dokończył po swojemu:

– I kiedy ona się obijała, jej sprytny brat wpadł na świetny pomysł, że skoro Malwina musi czasem popiszczeć, to najlepiej, żeby została piosenkarką.

– Tak, tak – ucieszyła się Malwinka – i królewna założyła korale, buty na wysokich obcasach, wzięła mikrofon i zaśpiewała: „Były raz sobie cztery słonie, każdy kokardę miał na ogonie”.

– A brat królewny przygrywał jej na bębnie. – Mateusz stukał głośno łyżeczką w stół.
– Potem jeździli na koncerty i wszyscy poddani bili im brawo. Niektórzy rzucali nawet na scenę kwiaty i pluszowe misie. – Malwinie coraz bardziej podobała się ta bajka.

– Na szczęście brat królewny bardzo głośno bębnił, więc trochę zagłuszał jej śpiew – dorzucił Mateusz.

– Mów sobie, co chcesz – tu Malwina całkiem nie po królewsku pokazała bratu język, na szczęści w ciemności nikt tego nie zauważył – ale zdjęcia pięknej królewny były we wszystkich gazetach, a ona nie robiła nic innego, tylko przez pół dnia rozdawała autografy. A przez drugie pół oganiała się od wielbicieli, którzy wpychali jej na palce pierścionki z brylantami wielkimi jak cebule. Stary król był bardzo dumny ze swej córki i kupił jej chomika. – Dziewczynka zawsze chciała mieć jakieś zwierzątko.

– A królewiczowi Mateuszowi deskorolkę – dorzucił natychmiast Mateusz.

 – Oczywiście, stara królowa nie chciała być gorsza, więc usmażyła na kolację naleśniki z dżemem. Dwie dziurki w nosie i skończyło się. – Mateusz był dumny, że tak ładnie zakończył

bajkę. Wtedy, jak na zawołanie, zaświeciła się lampa i zaszumiał telewizor.

– No to mamy już prąd. W takim razie stara królowa idzie smażyć naleśniki. – Mama podniosła się z kanapy.

– Mogę liczyć na mały koncert w kuchni czy wolicie oglądać dobranockę? Chyba jeszcze się

nie skończyła.

– E tam. – Malwinka wyłączyła telewizor. – Nasza bajka jest o wiele lepsza. I po chwili swoim piskliwym głosikiem śpiewała w kuchni: „Były raz sobie cztery słonie, każdy kokardę miał na ogonie”. Na nogach miała szpilki mamy i przytupywała sobie do rytmu. Mateuszek walił drewnianą łyżką w stary rondel. Wił się przy tym i potrząsał głową jak prawdziwy perkusista. A stara królowa smażyła naleśniki i smarowała je dżemem. Tylko telewizor stał w kącie obrażony, że nikt nie zwraca na niego uwagi.

Źródło: Renata Piątkowska, „Twardy orzech do zgryzienia”, Wydawnictwo Debit, Bielsko-Biała

3. Zabawa rytmiczna   (opracowanie edumuz.pl taniec pochodzenia fińskiego, sł. Maria Tomaszewska. )

Zaproście do zabawy rodziców i rodzeństwo i spróbujcie się troszkę poruszać.

 Tup, tup, do przodu idzie but (3x)
do tyłu, bo znudziło go chodzenie w przód.
Klaśnij w ręce swe
w kolegi dłonie teraz stuknij
klaśnij w ręce swe
na baczność postaw buty

Wersja na siedząco

Wersja do tańczenia

Karty pracy na wtorek: 6 latki: KP4 s. 10–11; 5 latki: KP4 s. 8–9,

Kochane „Żabki” przed nami Święta Wielkanocne – trochę inne niż wszystkie do tej pory. Mimo to, chciałybyśmy życzyć Wam na te Święta wszystkiego dobrego. Drodzy Rodzice i Kochane Dzieci przyjmijcie życzenia wyrażone słowami wiersza D. Kluski:

Dni spokojnych, chwil rodzinnych
bez trosk, zmartwień, zamieszania.
I radości z bycia razem
I wspólnego świętowania.

Choć tym razem jest inaczej
I nie wszystko jest gotowe. . .
Święta są, więc tym się cieszmy,
dbajmy o czas i rozmowę.

Niech ta radość Wielkiej Nocy
Znajdzie miejsce w sercach ludzi.
To, co dobre i prawdziwe
Niech z nadzieją się obudzi .

Dzieciom jajek malowanych
i zajączków, moc słodkości
A dorosłym świąt niezwykłych
Pełnych ciepła, życzliwości..

pani Marta i pani Dorota

Piatek: 10.04.2020r.

Poniżej propozycje aktywności:

1. „Jedno kurczątko” zabawa słowna.

Rodzic wymawia słowa związane z Wielkanocą w liczbie pojedynczej. Dzieci tworzą liczbę mnogą podanych słów. Np. rodzic mówi: Jedno kurczątko; dwa…
Dzieci: Kurczątka; jeden zając, trzy… zające; jedno jajko, dwa jajka, pięć jajek itp.

2. „Jajko” – masażyk w oparciu o zmodyfikowany wiersz M. Bogdanowicz.

Rodzic siedzi za dzieckiem; następnie na odwrót – rysowanie wzorów na plecach.

3. „Święta Wielkanocne” – nauka piosenki A. Bomby, A. Zagajewskiego metodą ze słuchu.

Piosenka do odsłuchania TUTAJ (piosenka pochodzi z zasobów wydawnictwa Bliżej Przedszkola)

Tekst piosenki:

Rozmowa nt. treści piosenki – Wymień wszystkie zwierzątka, które wystąpiły w piosence. Czy kojarzą się one ze Świętami Wielkanocnymi? Dlaczego? Jakie znacie tradycje związane ze Świętami Wielkanocnymi?

4. „Zwierzątka Wielkanocne”– zabawa ruchowa do piosenki.

Rodzic odtwarza piosenkę. Podczas trwania każdej ze zwrotek:
– zajączki – skaczą  i wydają dźwięki kicania: kic, kic, kic
– baranki– klękają na kolanach i udają, że że skubią pyszczkiem trawę, wydając przy tym odgłosy beczenia: be, be, be,
– kurczaczki– dziobią ziarenka w przysiadzie stukając o podłogę zgiętym paluszkiem i wydając dźwięk: pi, pi, pi.

5. „Kurka”– praca przestrzenna dla chętnych dzieci:)

Zobaczcie filmik. Spróbujcie zrobić podobną kurkę. KURKA

6. „Zajączki” – zabawa paluszkowa.

Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się dwa schowają. Ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy się trzy schowają ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie?
Pięć zajączków małych kica na polanie.
Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie?

7. „List do zajączka”

Spróbujcie napisać list do zajączka. Swoje marzenia możecie również narysować lub namalować.

Czwartek 09.04.2020r . Temat zajęć: W świecie gier komputerowych.

1.Spotkanie z kameleonem – poszukaj z Rodzicami informacji na temat kameleonów. Garść informacji : Kameleon jest zwierzęciem, którego kolor skóry dopasowuje się do środowiska (otoczenia), w którym żyją. Kameleony zmieniają barwę, by komunikować się między sobą oraz żeby odstraszyć przeciwnika. Zmiana barwy służy też termoregulacji, gdy jest zimno – skóra jest ciemna, a gdy jest ciepło skóra jaśnieje. Kameleon jest powolny, trudno mu polować. Ma długi język, lepki i rozszczepiony na końcu, za pomocą tego języka poluje na drobne robaki. Możesz zrobić swojego kameleona. Poniżej wkleję schemat kameleona, możesz go wydrukować albo poprosić Rodzica o przerysowanie. Wytnij go, sklej łapki i pokoloruj, w barwach swojego pokoju np. ściany lub dywanu. Kameleon zniknie w Twoim pokoju. 2. Zrób zadania z karty pracy nr 4 . 6 latki str. 8 i 9. 5 latki str. 6-7, i 67. 3. „Programujemy roboty” – zabawa ruchowa – za pomocą poleceń typu „Idź w prawo trzy kroki „itp. programujemy ruchy dziecka. Dziecko jest robotem z my programujemy mu ruchy. To samo potem robi dziecko – Rodzic jest robotem a dziecko programistą. Wesołej zabawy. 4.Poniżej znajdziecie kilka wielkanocnych niespodzianek – plan pomocy Rodzicom w przygotowaniach do świąt, paluszkową kolorowankę i świąteczne puzzle do samodzielnego składania.

Środa 08.04.2020 Ach, ta telewizja!

ƒMój ulubiony program telewizyjny – swobodna rozmowa z dzieckiem. Zapraszam was dzisiaj do rozmowy o różnych programach telewizyjnych przeznaczonych dla dzieci. Dzieci mają za zadanie opisać, które programy są dla nich interesujące, co lubią oglądać, a czego nie lubią. Możecie drogie dzieci zrobić wywiad z członkami waszych rodzin i zapisać np. w formie obrazkowej, jakie są ulubione programy mamy, taty, brata czy siostry.

Po wysłuchaniu i spisaniu wszystkich wypowiedzi stwórzcie  ranking najczęściej oglądanych programów. W dalszej kolejności dzieci zastanawiają się, ile czasu dziennie spędzają przed telewizorem i komputerem. Dzieci wraz z rodzicami  próbują określić granice czasowe oglądania telewizji. By zrobić to precyzyjnie, możecie spisać na kartce wszystkie programy, które dzieci oglądają (czynnie i biernie)  i zliczyć dzienny czas, jaki dziecko spędza przed telewizorem lub innym monitorem na którym ogląda bajki.

Telewizor

Z telewizorem trzeba rozważnie,

Wybierać to, co naprawdę uczy.

Albo to, co śmieszy.

Masz bowiem w sobie własny ekran: wyobraźnię,

I ją to właśnie uczyń

Czarodziejką zwykłych rzeczy.

Dzbanek na stole, co światłami pryska,

Autobus w deszczu, lśniący niby okoń,

Smuga, którą zwełnia na niebie odrzutowiec…

To są również filmy, dziwne widowiska,

Naciesz nimi oko,

Jedni cię obśmieją: „Sam widziałem… eee tam”,

Inni się zadziwią: „On chyba poeta”.

A tyś po prostu fajny jest chłopaczek,

Innym to opowiedz.

Co lubi trochę mądrzej

Niż inni popatrzeć.

Źródło: Stanisław Grochowiak, „Telewizor”, [w:] tegoż, Biały bażant, Warszawa 1977

Rozmowa na podstawie wiersza:

 – O czym był wiersz?

 – Do kogo były kierowane słowa wiersza?

– Jakiej rady udziela autor wiersza?

– Przed czym ostrzega? (przed nadmiernym oglądaniem telewizji)

– Co to jest wyobraźnia? (zdolność do przywoływania i tworzenia w myślach obrazów, wyobrażeń)

– Czy telewizja może zastąpić wyobraźnię?

– Jak należy traktować telewizję? (rozsądnie, nie wolno pozwolić, aby zawładnęła naszymi myślami i uczuciami).

ƒJak nie telewizor, to co? – zabawy pantomimiczne.

Dzieci, wymyślają propozycje spędzania wolnego czasu. Następnie prezentują swoje pomysły, przedstawiając w formie kalamburów zagadki rodzicom, którzy podają rozwiązania. Następnie role się odwracają i tym razem zgaduje dziecko.

6 latki: KP4 s. 6 i 7

5 latki: KP4 s. 5

Lubicie się bawić z rodzicami w zabawę „Głuchy telefon”? A może chcielibyście spróbować wykonać swój telefon? Potrzebne będą dwa kubeczki i kawałek sznurka. Instrukcję wykonania telefonu znajdziecie TU.

Domowe Zasady Ekranowe 

Wtorek 7.04.2020r.

Temat: Mądrze korzystamy z komputera.

Informacje na temat internetu oraz kilka cennych wskazówek dotyczących bezpiecznego i mądrego korzystania z komputera pochodzą z serwisu Necio.pl. Poniżej link do strony, zachęcam do przejrzenia jej wraz z dzieckiem.

LINK; SIECIAKI

„Lubię zabawy z komputerem”-rozmowa z dzieckiem na temat korzystania z komputerów. Rodzic pyta dziecko, czy lubi zabawy z komputerem, do czego najczęściej go wykorzystuje? Przypuszczalną odpowiedzią bedą gry, bajki. Rodzic zaprasza do wysłuchania opowiadania znalezionego właśnie w internecie.

„Żaba” Renata Piątkowska

Jak ja lubię żaby, zwłaszcza nieduże, zielone, z żółtymi brzuszkami. Jedna taka mieszkała u dziadka w ogrodzie. Najczęściej siedziała w cieniu pod krzakiem, kumkała sobie, łapała muchy i wytrzeszczała oczy. Czasami taplała się w kałuży, w której było więcej błota niż wody, ale żabie wcale to nie przeszkadzało. Nazwałem ją Mundzia, bo nic innego do niej nie pasowało. Bardzo chciałem, żeby Mundzia przychodziła do mnie, jak zawołam: „kum, kum”, ale ona w ogóle mnie nie słuchała.
Nie chciała też podawać łapy i ciągle uciekała, gdy próbowałem powozić ją autkiem. A ja nie mogłem jej złapać, bo Mundzia była zielona, śliska i sprytna.
Wreszcie wpadłem na świetny pomysł. Znalazłem nieduży kamyk i kawałek sznurka. Żaba, nie podejrzewając niczego, kumkała sobie pod krzakiem
– tam ją dopadłem i przywiązałem jej do pleców kamyk. Był na tyle ciężki, że nie mogła już tak szybko przede mną uciekać. Wyglądała bardzo śmiesznie, jakby miała na grzbiecie plecak. Byłem z siebie niezwykle zadowolony.
– Do jutra, Mundziu! – zawołałem i pobiegłem do domu, bo zrobiło się późno.Oczywiście opowiedziałem o wszystkim dziadkowi i zdziwiłem się, że wcale mnie nie pochwalił.
Powiedział tylko:
– Idź już spać, wnusiu, a o żabie porozmawiamy jutro. Jednak następnego dnia wcale nie miałem ochoty na rozmowy. Obudziłem się bardzo wcześnie, bo było mi okropnie niewygodnie. Coś było nie tak, ale nie wiedziałem co. Leżałem na brzuchu i czułem się tak, jakby na plecach usiadł mi słoń. Dopiero gdy z trudem wstałem, zobaczyłem, że do pleców mam przywiązany spory kamień. Od sznurka bolały mnie ramiona, ale nie mogłem rozwiązać węzła i pozbyć się ciężaru.
– Dziadku! Dziadku! – zawołałem. – Pomóż mi!
Zdejmij to ze mnie!
– Dlaczego? – zdziwił się dziadek, który pojawił się w drzwiach mojego pokoju. – Przecież to świetny pomysł. Z takim kamieniem na plecach nigdzie mi nie uciekniesz.
Wtedy wszystko zrozumiałem. Chodziło o Mundzię.
– Zdejmę ci go za chwilę – obiecał dziadek – bo teraz pewnie spieszysz się do ogrodu. Ktoś tam na ciebie czeka. Prawda?
– Tak, ale… – Pobiegłem za dziadkiem, który wcale nie chciał słuchać tego, co miałem mu do powiedzenia.
Kamień okropnie uwierał mnie w plecy, gdy szukałem Mundzi. Wreszcie znalazłem ją pod krzakiem.
Nie wyglądała najlepiej. Szybko rozwiązałem
sznurek i wyrzuciłem kamyk za płot. Polałem żabkę wodą i zaniosłem na brzeg kałuży. Nie chciała kumkać, w błocie też taplała się niemrawo, w końcu schowała się gdzieś w trawie.
Wtedy dziadek rozwiązał sznurek i zdjął ze mnie kamień. Z trudem się wyprostowałem, a on wymasował mi plecy i powiedział:
– Mam nadzieję, że zapamiętasz sobie tę nauczkę, wnusiu.
– Oj, na pewno – jęknąłem.
– No, to teraz pora na śniadanie – stwierdził dziadek.
Na szczęście o żabie już więcej nie wspomniał. Nie musiał, bo ja i tak nie mogłem przestać o niej myśleć. Bałem się, że obrażona poszła sobie do innego ogrodu. Na szczęście po kilku dniach Mundzia pojawiła się pod krzakiem. Wytrzeszczyła na mnie oczy i powiedziała:
– Kum – co zabrzmiało jak „cześć”.
– Kum, Mundziu, kum – przywitałem się. – Fajnie, że jesteś, bo wiesz, ja nie chciałem ci zrobić nic złego
– przyznałem zawstydzony. – I łapy też nie musisz podawać, jak nie chcesz. Tylko przychodź tu jak dawniej.
– Kum, kum – zgodziła się żaba i wlazła do swojej kałuży.
– Dziadku, dziadku! Mundzia wróciła! – zawołałem i z radości okręciłem się na pięcie.
Nie mogłem tylko pojąć, dlaczego ona woli siedzieć w tym błocisku, zamiast pojeździć sobie moją piękną, czerwoną wyścigówką. Przecież to jest najnowszy model z otwieranymi drzwiami i zapasowym kołem. Wszyscy koledzy mi jej zazdroszczą. Ale jak to wytłumaczyć żabie?

Źródło: Renata Piątkowska, „Piegowate opowiadania”, Wydawnictwo BIS

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat opowiadania, zachęca dziecko do dzielenia się własnymi wnioskami. Przykładowe pytania: Kto jest bohaterem opowiadania? Kim była Mundzia? Gdzie mieszkała żaba? Na jaki pomysł wpadł chłopiec? Jak czuła się żaba? Czy dziadek pochwalił zachowanie wnuczka? Co się stało następnego dnia? Dlaczego dziadek przywiązał kamień chłopcu? Czy znacie przysłowie „Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe”? Czy sprawdziło się ono w tym przypadku? Jak należy traktować zwierzęta? Jak zakończyła się przygoda żabki i chłopca?

Zabawa ruchowa „żabki” – zabawa z elementem skoku. Rodzic wydaje polecenia w jaki sposób dziecko ma skakać np. skacz jak mała żabka, skacz jak duża żaba itp.

Co wiecie o żabach? – dziecko wspólnie z rodzicem szuka informacji w internecie o żabach.

Jeśli macie ochotę narysujcie żabę z wykorzystaniem jak największej ilości znalezionych przez was informacji np. gdzie mieszka, czym się żywi itp.

Karty pracy: 6 latki: KP4 s. 4 i 5

5 latki: KP4 s. 4 i 59
Miłej zabawy 😉

Zadanie z kodowania dla chętnych. Za pomocą sznurka, i zabawek np. klocków, różnego typu,autek,zabawek zrób jajo – pisankę na podłodze. Zrób zdjęcie i wyślij do nas. Czekamy.Poniżej przykład jajka z zabawek.

Poniedziałek 6.04.2020r. TEMAT ZAJĘĆ: POŚRÓD MEDIÓW 1. Czasopisma dziecięce – czy masz w domu gazetki dla dzieci? Znajdź je, spróbuj przeczytać razem z Rodzicem tytuły tych czasopism. A może masz w domu „Świerszczyk” ? Pamiętacie, gdy w lutym byliśmy w Bibliotece Miejskiej nr 3 oglądaliśmy tam „Świerszczyki”. „Świerszczyk” to najstarsze w Polsce czasopismo dla dzieci, ukazuje się od 1945 r., a więc dłużej niż mają lat Wasze Babcie i Dziadkowie. Tytuł wymyśliła pisarka bajek dla dzieci Ewa Szelburg – Zarębina. Przejrzyj swoje czasopisma – o czym one są? Jakie są w nich stałe rubryki? Opowiedz o swojej ulubionej gazetce Rodzicowi. 2. Prosimy przeczytać dziecku zagadki, które są wklejone poniżej. Prosimy by dzieci w miarę samodzielnie odpowiadały na nie. Razem z dziećmi wyjaśnijcie słowo multimedia – stanowią połączenie kilku różnych form przekazu informacji : tekstów, dźwięku, obrazów, ruchu, filmów, a służą do przekazywania informacji między ludźmi. Pytanie dla dzieci: Jakie znamy urządzenia multimedialne ? ( telefon, tablet, komputer, telewizja itp.) i czasopisma które należą do mediów drukowanych. 3. Mój kolega komputer – wiersz Stanisława Karaszewskiego. Poniżej wklejony jest tekst wiersza, prosimy go przeczytać dziecku, a następnie o nim porozmawiać: O czym był wiersz? Kto opowiada w wierszu o swoim komputerze? Jak wygląda komputer chłopca? Czy komputer był ważny dla chłopca? Co się stało gdy komputer się zepsuł? Czy komputer może zastąpić przyjaciela, kolegę? 4. Karty pracy nr 4 – 5 i 6 latki robią stronę nr 3 . 5. Zabawa ruchowa – stop klatka – dziecko biega po pokoju na dany sygnał zastyga w miejscu w dziwnej pozie, wytrzymuje bez ruchu kilka sekund i znowu biega. 6. Praca plastyczna – zaprojektuj okładkę czasopisma dla dzieci. Projekt włóż do teczki. Zdjęcie swojej pracy możesz wysłać do nas. Dziękujemy z poprzednie zdjęcia i wspaniałe przebrania. A teraz Zagadki:

piątek 03.04.2020r.

„A” jak…. – gra dydaktyczna doskonaląca analizę i syntezę słuchową. Rodzic wkłada do koszyka kartoniki z literami (duże drukowane litery –  każda na osobnej karteczce).  Dziecko losuje literę, odczytuje ją, po czym podaje słowo rozpoczynające się odpowiednią głoską. Po podaniu wyrazu kartoniki wracają do koszyka. Jeśli litera się powtórzy, dziecko ma za zadanie wymyślić inne słowo niż już podane. Dzieci starsze mogą spróbować zapisywać podane słowa.

ƒMoje spotkanie z Wiosną – wykonanie ilustracji pod tytułem „Moje spotkanie z wiosną”. Rozwijanie twórczego, indywidualnego podejścia do pracy. Każdy może namalować obrazek opowiadający o wiośnie według własnej wiedzy, osobistych wrażeń,  indywidualnej wrażliwości estetycznej. Po wykonaniu ilustracji dzieci prezentują prace rodzicom i opowiadają o przedstawionych na obrazku spotkaniach z wiosną.

Karty pracy dla 5 latków: KP 3 s. 65; 72

Karty pracy dla 5 i 6 latków: sprawdzić zaległości bo od poniedziałku zaczynamy część 4

Gimnastyka inaczej…

Na koniec mam dla was propozycję zajęć gimnastycznych, które można wykonać w domu. Potrzebna będzie kostka do gry – najzwyklejsza kostka z gry planszowej. Do gry potrzebna też będzie plansza, którą możecie sobie wyświetlić na telefonie (tablecie, laptopie)

1. „Jaka jest rola deszczu” – Rodzicu porozmawiaj ze swoim dzieckiem o roli deszczu w przyrodzie. Co nam daje deszcz, do czego jest potrzebny, co się dziej gdy jest za mało lub za dużo opadów (susza, powódź). Niech dziecko opowie do czego wykorzystujemy wodę (do życia, w naszym gospodarstwie domowym, w przemyśle, rolnictwie). Pokieruj tak rozmową aby dziecko miało satysfakcję ze swojej wiedzy .
2. „Zamrażanie i rozmrażanie” – zabawa ruchowa – dziecko swobodnie biega po pokoju, na umówiony wcześniej sygnał zastyga w miejscu (zamrożony), po kolejnym sygnale biega swobodnie po pokoju.
3. „Deszczowy parasol” – praca plastyczna. Do jej wykonania potrzebujesz nożyczki, ołówek, stare gazety (mogą być zwykłe dzienniki), kartka z bloku. Prosimy pomóc dziecku narysować kształt parasola i kropli deszczu. Potem dziecko wycina elementy i przykleja na kartce z bloku. pracę prosimy włożyć do teczki. Po powrocie do przedszkola dzieci będą je prezentować. Dla chętnych: zdjęcie pracy można przesłać do nas na adres: zabkip10@interia.pl
4. Deszczowa piosenka https://youtu.be/CTHycKz70HI Prosimy puścić dziecku znaną wszystkim z filmu o tym samym tytule piosenkę i razem z dzieckiem zaimprowizować deszczowy taniec. Można jako atrybut wykorzystać parasol.
5. Ćwiczenia grafomotoryczne dla dzieci 6 letnich (zerówka). Powyżej znajduje się propozycja kart pracy z ćwiczeniami grafomotorycznymi dla dzieci. Można je wydrukować , a Ci z Państwa którzy nie mają drukarki, można przepisać dziecku wzór do kopiowania na kartkę. Resztę niech uzupełni dziecko. Prace również należy schować do teczki. Dzieci nie muszą zrobić wszystkich kart. Mogą sobie wybrać które chcą zrobić.
6. Liczymy krople deszczu – zabawa matematyczna. Rodzic pisze na małych kartkach papieru cyfry od 0 do 9. Razem z dzieckiem wycina 10 kropli deszczu. Pokazujemy dziecku kartkę z cyfrą np. 4 i dziecko musi dać 4 krople deszczu. Potem może być zmiana, dziecko pokazuje cyfrę, a Rodzic daje krople deszczu. Rodzicu pamiętaj możesz się pomylić, a dziecko Cię sprawdzi 🙂 Życzymy miłej zabawy.

Czwartek 02.04.2020r.

Temat: Wyprawa po wiosenne słońce.

Drodzy Rodzice, przeczytajcie dziecku wierszyk. Niech posłucha i policzy, ile było piesków „Pieski” Ewa Szelburg-Zarębina

Bez liku jest szczeniąt w koszyku.

Jedno- podobne do matki.

Drugie- w białe łatki.

Trzecie- czarne jak wronka.

Czwarte- bez ogonka.

Podpalanych dwoje.

A ostatnie, to najmniejsze, ono będzie moje!

„W poszukiwaniu słońca”:

Spójrz proszę na wiosenne słońce, jeśli masz w domu słoneczne okulary, to je załóż i spójrz ponownie. Czy widzisz różnicę? Powiedz, dlaczego powinniśmy nosić słoneczne okulary.

Liczymy palce u rąk. Licz głośno dotykając nimi o stół. Jeśli przeliczyłeś wszystkie to nazywamy je po kolei: kciuk, wskazujący, środkowy, serdeczny i mały.

Liczymy klocki (potrzebne będzie 10 klocków):

Dziecko wkłada do pudełka klocki, głośno je przeliczając. Na końcu mówi : „W pudełku jest 10 klocków”.

Następnie zadanie wykonuje dorosły. Wysypuje klocki z pudełka i je głośno przelicza, potwierdzając ich ilość.

Wykonujemy kilka zadań na dodawanie i odejmowanie, możemy do tego celu użyć klocków. Np. „Mamy 10 klocków, jeśli zabierzemy 5, ile klocków zostanie?”.

Zabawa ruchowa „Gra w kręgle”– wspaniały sposób, aby ćwiczyć rachowanie. Plastikowe butelki doskonale zastąpią kręgle. Niech po każdym rzucie dziecko liczy, ile kręgli zbiliście, a ile zostało. Poproś je, aby z twoją pomocą policzyło punkty.

„Wiosenna matematyka”– wykonaj zadania w kartach pracy część 3 str.72-73.

A teraz zadanie matematyczne, a raczej problem matematyczny, który nie da się rozwiązać z różnych powodów. Takie zadania pułapki uczą dziecko tego, by uważnie słuchało i myślało matematycznie. Podany poniżej przykład ma zbyt mało danych. Poproście dzieci, aby znalazły i poprawiły błąd w zadaniu. Oto zadanie:

„Po podwórku chodzą kury, kaczki i biega kot. Ile one razem mają nóg?”

Życzę miłej zabawy 🙂

A popołudniową porą proponuję wam zabawę rytmiczną.  Poproście rodziców, aby pomogli Wam wykonać w domu na podłodze lub dywanie kratownicę 4×4 kratki (można je wykleić taśmą malarską, którą łatwo idzie potem odkleić, można na podłodze ułożyć ją z kartek lub gazet – te należy przykleić żeby się nie poślizgnąć, a może wykorzystacie sznurek albo po prostu kafelki na podłodze).

Jeżeli nie ma w domu możliwości wykonania kratownicy, to może poćwiczcie rytmiczne skakanie obunóż i na jednej nodze? Naukę tej zabawy zaczęliśmy początkiem marca a wskazówki do zabawy znajdziecie TU lub TU ( Piosenka afrykańska, sł. polskie Maria Tomaszewska edumuz.pl )

2 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Z tej okazji mamy dla was krótki film, który jest wprowadzeniem do tematyki autyzmu. Wszystko po to, abyśmy podnosili świadomość dzieci i młodzieży, budowali zrozumienie i akceptację w przyszłych pokoleniach. FILM

Zadań na środę nie ma. Brak. Zero. 😉
Jak to nie ma?! Nieeee, żartowałam. W środę jest prima aprilis, więc zrobiłam sobie małą próbę w nabieraniu

1. Prima aprilis to święto żartów i uśmiechu. Rozruszajcie śmiechem Wasze buzie. Wyobraźcie sobie jak mógłby brzmieć śmiech: konia/myszki/świnki/kurczaczka i spróbujcie śmiać się jak wymienione zwierzątka.
2. A może chcielibyście zrobić psikusa nam? Przebierzcie się proszę tak, abyśmy was nie rozpoznały. Może mama pożyczy wam kapelusz, albo tata marynarkę, okulary. Zróbcie sobie zdjęcie i wyślijcie na adres zabkip10@interia.pl a my razem z panią Dorotką spróbujemy was rozpoznać. A może uda się nam stworzyć galerię zdjęć na pamiątkę? Czekamy na wasz odzew, myślę że potraficie nas zaskoczyć. Trzymajcie się zdrowo, ściskam was gorąco – pani Marta

A teraz na poważnie

Środa 1.04.2020. Temat zajęć: Wiosenkowo, fiołkowo ! 1. „Wiosna w błękitnej sukience” – piosenka do śpiewania i tańczenia. Link poniżej tekstu. Zapraszamy do rodzinnej zabawy przy wiosennej piosence. 2. „Biedronka” – praca w stylu origami płaskie. Potrzebne będą wycięte przez dziecko koła. Prosimy Rodziców o pomoc w narysowaniu kształtu kół. Potrzebne będą: 1 duże czerwone koło, 1 średnie czarne koło i ok. 4-6 małych czarnych kół na kropki. Z wyciętych elementów składamy biedronkę. Zdjęcie biedronek prosimy wysłać na adres zabkip10@interia.pl . Biedronki wsadzamy do teczki, po powrocie do przedszkola będą ozdobą naszej sali (obok motylków). 3. ” O wiośnie, lesie i wiewiórki ważnym interesie” – opowiadanie ze zbioru „Z przygód krasnala Hałabały” – L. Krzemienieckiej – można zobaczyć na You Tube wpisując hasło Wiosenne przygody krasnala . Proszę obejrzeć bajkę, a następnie odpowiedzieć na pytania: Jakie przygody spotkały na spacerze krasnala Hałabałę? Kogo spotkał krasnal w lesie? 4. Zadania z kart pracy: 6 latki : KP 3 s. 70-71 . Strona 70 prosimy przeczytać tekst dziecku, a następnie dziecko koloruje przedmioty występujące w tekście. Strona 71 dziecko ma za zadanie wyznaczyć drogę wg. narysowanego kodu obrazkowego.W następnym zadaniu dziecko ma nakleić po 1 żabce na listku i dorysować po 2 muchy na żabkę. Dzieci 5 letnie Karty pracy 3 s. 50 – dziecko ma uzupełnić naklejką i pociągnąć obrazek po śladzie. Prosimy zwrócić uwagę na ciągły ruch ręki . 5.Zielona herbatka – po skończonej pracy razem z Rodzicami zaparzcie sobie ulubioną herbatkę. Niech dziecko wybierze do niej dodatki np. sok, cytrynę itp. Smacznego!

Wtorek 31.03.2020

Na początek mam dla was wyliczankę:

Fiku-miku, fiku-miku, w stawie pływa żab bez liku. Jak ta żaba się nazywa, która kraulem pływa?

Razem z rodzicami i rodzeństwem możecie się pobawić z tą wyliczanką w następujący sposób: dziecko (lub wybrany członek rodziny), mówiąc wyliczankę, wskazuje kolejne osoby. Osoba, na którą wypadło ostatnie słowo wyliczanki, podaje wymyślone przez siebie imię żabki. Wyliczający wymienia kolejne głoski tego imienia, traktując je jako dalszy ciąg wyliczanki. Dziecko, na które wypadnie ostatnia głoska, staje się wyliczającym. Np.: wyliczający mówi słowa wyliczanki  wskazuje kolejne osoby: Fiku-miku, fiku-miku, w stawie pływa żab bez liku. Jak ta żaba się nazywa, która kraulem pływa?

(Źródło: M. Barańska, „Wchodzi, wchodzi Stach na dach”. Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2012)

Odpowiedź osoby, na którą wypadło: Ola

Wyliczający mówi: o-l-a

Następnie wyliczankę zaczyna mówić osoba na którą wypadła głoska „a” i zabawa zaczyna się od nowa.

Do wykonania kolejnego zadania potrzebne wam będzie: biała kartka A4, klej, nożyczki, papier kolorowy, ołówek. Będziemy dziś rysować stokrotki:

Z kolorowego papieru wycinamy koło o średnicy około 5-6 cm. (z pomocą w odrysowaniu koła mogą przyjść rodzice). Przyklejamy te koło mniej więcej w 1/3 wysokości białej kartki. To będzie środek kwiatka.  Wokół koła rysujemy płatki, ale w taki sposób by w środku koła narysować pętelkę. Sposób wykonania na zdjęciu poniżej.  Do tak narysowanego kwiatka dorysujcie łodygę, liście a może nawet całą wiosenną łąkę. Kwiatka możecie ozdobić wg własnego pomysłu (wykleić, pomalować farbami, pokolorować)

Karty pracy dla 6 latków:

KP3 s. 69,Na karcie pracy rysują stokrotki, wodząc ołówkiem po śladzie, wodzą palcem po żółtym wzorze litery „h”, a litery niebieskie rysują ołówkiem po śladzie i samodzielnie. Podczas kreślenia liter przestrzegają zasady płynności, staranności, utrzymania się w liniaturze.

Karty pracy dla 5 latków

KP3 s. 68 Na kartach pracy przedszkolaki czytają wyrazy z „h” i wyjaśniają, co to jest harfa, wahadło. W schematach wyrazów kolorują kółko odpowiadające miejscu głoski „h” w wyrazie. W kolejnym ćwiczeniu wklejają sylaby zgodnie z szyfrem kwiatowym. Po wklejeniu sylab odczytują, jakie były radosne okrzyki dzieci, które cieszyły się, gdy witały wiosnę.

KP3 s. 48–49  Dzieci oglądają ilustracje przedstawiające wiosnę w parku i ogrodzie. Opowiadają o czynnościach, jakie wykonują ludzie w obu tych środowiskach, i potrzebnych do tego celu narzędziach lub urządzeniach oraz o tym, jak przyroda budzi się do życia. Rozpoznają i nazywają zwierzęta oraz rośliny. Odczytują globalnie wyrazy.

Życzę Wam Miłego dnia

Poniedziałek 30.03.2020 Temat zajęć: Witaj, wiosno! 1. Zabawa dźwiękonaśladowcza – dzieci udają odgłosy, które można usłyszeć wiosną na łące np. klekot bociana – kle, kle, rechot żaby – kum, kum, śpiew ptaków – ćwir, ćwir, szum wiatru – szuu szuu, padający deszcz – kap, kap itp. 2. Rodzice czytają dzieciom wiersz Jana Brzechwy „Przyjście wiosny” i razem robią ćwiczenia z kart pracy nr 3 str. 66-67 – dzieci 6 letnie. Dzieci 5 letnie robią zadania z kart pracy nr 3 str.46-47. Tekst wiersza znajdziecie Państwo poniżej. 3. Poproście Rodziców o pomoc przy założeniu hodowli fasoli lub rzeżuchy. Przez 5 dni obserwujcie waszą roślinkę a zmiany w jej wyglądzie i wielkości narysujcie w dzienniczku hodowli – Rodzice pomogą wam zrobić taki dzienniczek. W piątek schowajcie dzienniczek do teczki – pochwalicie się w przedszkolu – co udało wam się wyhodować. 4. Razem z rodzicami spróbujcie narysować na kartce duży zarys motyla, a następnie za pomocą wybranej przez siebie metody spróbujcie go ozdobić. Możecie to zrobić farbami, mazakami, kredkami świecowymi, możecie go wykleić plasteliną lub kawałkami kolorowego papieru. Do was należy wybór metody. Motylki możecie sfotografować i wysłać nam na maila. Możecie je starannie wyciąć i przynieść do przedszkola .Ozdobimy nimi okna w naszej sali. Miłej zabawy! Poniżej wiersza znajduje się ink do kolorowanki Anety Konefał przedstawiający Misia wiosną. Można ją sobie pobrać i wydrukować. Miłej zabawy!

Witam w Piątek 27.03.2020. Oto propozycje zadań i aktywności na dzisiejszy dzień . Ogłoszenia: 1. Zapraszamy wszystkich Rodziców jutro po odbiór kart pracy w przedszkolu od godziny 7.00 do 16.00. W kolejnych dniach, będziemy pracować właśnie w tych kartach pracy. 2. W wolnych chwilach, prosimy uzupełnić karty z mijającego tygodnia są to strony od 74 do 81 – karty pracy (KP 3) nr 3 w sześciolatkach. Pięciolatki prosimy by zrobiły literkę H i 6 kolejnych stron w kartach pracy nr 3. Dzisiejszy temat zajęć: Kalendarz pogody. Mam nadzieję, że przez cały tydzień dzieci zapisywały pogodę, która była za oknem. Jeśli będziecie mieli Państwo ochotę, to zapraszam do podzielenia się kalendarzem pogody swojego dziecka na naszym mailu zabkip10@interia.pl. Razem z p. Martą chętnie je zobaczymy. Dziękujemy. A teraz propozycja zadań na piątek : 1.Zabawa słoneczko i chmurka – potrzebne będą wycięta przez dziecko sylweta słońca (żółte koło) i jedna lub dwie chmurki. Dziecko układa sylwety stosownie do poleceń: – słoneczko na chmurce, – słoneczko obok chmurki, – słoneczko za chmurką, – chmurka z lewej/prawej strony słoneczka, – słoneczko pomiędzy chmurkami. Na koniec można figury przykleić na kartę z bloku i wsadzić do teczki z pracami. 2. Jaka jest rola słońca- określanie roli słońca w pozytywnej i negatywnej stronie – rozmowa Rodzica z dzieckiem o słońcu. Można porozmawiać z dzieckiem o roli słońca w naszym życiu, co nam daje dobrego, kiedy może nam szkodzić. Można wspomnieć o zasadach bezpiecznego przebywania na słońcu. 3. Dom pod słońcem – opowiadanie Justyny Martynowskiej. Prosimy przeczytać dziecku opowiadanie (jest wklejone poniżej), a następnie porozmawiać z dzieckiem o usłyszanym tekście. Możemy zadać pytania: Kto był bohaterem w tekście?, Jak czuli się ludzie w swoim miejscu?, Co zrobiło słońce? Jak odczuli to ludzie i zwierzęta? Co wtedy zrobili ludzie?, Czy ludzie również mogą dawać dobro? 4. Zabawa ruchowa – zimno – ciepło – zabawa polega na schowaniu wybranego przedmiotu w pokoju, dziecko za pomocą wskazówek zimno – ciepło ma odnaleźć schowany przedmiot. Potem może być zmiana ról. Miłej zabawy! 5. Na zakończenie razem z dzieckiem zastanówcie się jakie są rodzaje kalendarzy, co mogą pokazywać – dni, tygodnie, miesiące ale również pogodę, mogą być też planery. Poszukajcie różnych kalendarzy w domu lub w internecie. Życzę Państwu miłego dnia i spokojnego weekendu. Przesyłam moc uśmiechów dla dzieci. Bawcie się dobrze i słuchajcie Rodziców.

A gdybyście mili ochotę potańczyć z Panem Miłoszem możecie zaprosić go do swojego domu zaglądając TU albo TU

Czwartek 26.03.2020: Jak ubierać się w czasie zmiennej pogody

Na pewno macie w domu zegar? Pewnie niektórzy z was potrafią już odczytać godzinę. Zatem dla tych, którzy potrafią będzie to powtórka a dla pozostałych okazją do nauki nowych rzeczy.

Poszukajcie w domu różnych zegarów: ze wskazówkami i elektronicznych, przyjrzyjcie się im, powiedzcie czym się różnią? Poproście rodziców aby wytłumaczyli wam jak odczytywać godzinę. A może narysujecie swój zegar i zaznaczycie sobie na nim czas na wasze ulubione zajęcia, czas na posiłki oraz na sen i odpoczynek?

Przygotowałam również dla was kartę pracy. Jeśli nie masz drukarki możesz z pomocą dorosłych przerysować zadanie na kartkę.

A teraz powtórka z poprzednich dni „Domowego przedszkola” – czyli jak to z tą pogodą?

• Czy wiesz, jak się ubrać i zachować w czasie określonej pogody (wiosną, latem, jesienią i zimą)?
• Czy znasz konsekwencje zdrowotne niedostosowania ubioru do pogody?

Jeśli chcesz możesz zaprojektować stroje dziecięce na cztery pory roku.  Do tej pracy plastycznej możesz wykorzystać zgromadzone w domu katalogi z ubraniami, magazyny mody, reklamy z ubraniami. Wytnij z nich poszukiwane elementy, np. spodnie, kurtkę, twarz modela, buty. Następnie wszystkie elementy skomponuj w jedną całość, naklej na kartkę i zaznacz, na jaką porę roku strój ten jest przeznaczony. Nie masz w domu gazet? Nic nie szkodzi – sam też pięknie to narysujesz. Zdjęcia gotowych prac możesz wysłać na grupowego maila: zabkip10@interia.pl

Środa 25.03.2020 Temat zajęć: Rola deszczu w przyrodzie.

Wtorek 24.03.2020 : O Marcu, Pannie Juliannie i ptaszku

Zbudził raz marzec pannę Juliannę.
– Spójrz, jak słoneczko błyszczy poranne! Idźże czym prędzej na spacer miły, już wszystkie panny to uczyniły.

Pyta Julianna tuż przed okienkiem.
– A jaką marcu, wziąć mam sukienkę?
– Weź tę leciutką, tę w kwiatki zwiewną, pogoda ładna będzie na pewno. I kapelusik ten z różyczkami. I pantofelki – te z dziureczkami.

Biegnie Julisia wesoła taka, zdejmuje lekką suknię z wieszaka. Bierze kapelusz pełen różyczek. Frr… już wybiegła. Mknie przez uliczkę i myśli sobie: „Pójdę w aleje, już się tam wiosna na drzewach śmieje”.

Lecz psotnik marzec pannę dogania, chmurami szybko niebo zasłania, zerwał się wiatr i deszcz chlusnął z cebra. Panna Julianna narobi krzyku:
– Ej psotny marcu, psotny deszczyku! – Mój kapelusik, on nie na deszcze!
I frr… pobiegła przebrać się jeszcze. Wzięła parasol, czapkę na słoty.
– Na nic mi teraz marcowe psoty!

Lecz marzec psotnik pannę dogania. Szepnął coś słonku, bo się wyłania i tak przygrzewa, i tak przypieka. Z panny pot spływa, panna narzeka:
– Ej, nie na słońce grube ubiory. Ależ ten marzec do psoty skory!
Miesza jak w garncu słońce i deszcze. Pójdę się chyba przebrać raz jeszcze.

Znów się przebrała, biegnie z podwórka. Ujrzał ją ptaszek, ten w szarych piórkach, i ćwierknął głośno:
– Dziwię się pannie, że piórka zmienia tak nieustannie. Ja, kiedy deszczyk mam na ogonku, wysycham sobie w marcowym słonku.

Źródło: Lucyna Krzemieniecka,

„O marcu, pannie Juliannie i o ptaszku”

 Pytania do tekstu (rodzic czyta, dziecko odpowiada):

• Kto wystąpił w opowiadaniu?
• Jaką przygodę miała panna Julianna?
• Dlaczego marzec został nazwany psotnikiem?
• Jaka pogoda była tego dnia, gdy panna Julianna wybrała się na spacer?
• Jak czuła się panna Julianna, ciągle zmieniając ubrania?
• Czy spacer Julianny był udany i przyjemny?
• Jak należy się ubierać, gdy mamy do czynienia ze zmienną pogodą?
• Co to znaczy ubrać się „na cebulkę”?
• Kto może nam pomóc przewidzieć, jaka będzie pogoda?
• Czy Julianna słuchała prognozy pogody?

Do opowiadania załączam Wam historyjkę obrazkową można ją sobie wydrukować, wyciąć i przykleić na kartkę w odpowiedniej kolejności. Dla tych, którzy nie mają drukarki lub też chcą rozwijać swoje umiejętności manualne: możecie sami narysować historyjkę do opowiadania i zrobić swoją książeczkę. Gotowe prace będzie można zaprezentować przed grupą, gdy wrócimy do przedszkola

PONIEDZIAŁEK 23.03.2020: Prognoza pogody

Na dobry początek mamy temat dotyczący prognozy pogody. Pierwsze zadanie na 5 dni zróbcie razem z Rodzicami kalendarz pogody. Zróbcie plan od poniedziałku do piątku i w kratki wpisujcie aktualną pogodę. Możemy ją zapisać symbolami – słońca, chmurki z deszczem lub śniegiem, itp. Chętni mogą schować swój dzienniczek do teczki i przynieść potem do przedszkola, by pochwalić się swoją pracą.

Poniżej będzie link do piosenki o deszczu, którą możecie śpiewać w domu z Rodzicami.

Będzie też link do kart pracy dla chętnych. Można zrobić 1 lub 2 wybrane przez dziecko kartę pracy. Karty nie są obowiązkowe, tylko dla chętnych, którzy mają drukarkę w domu. Życzymy miłej zabawy. Do wtorku, gdy będą wrzucone kolejne zadania.

Dzieci z grupy „Żabek” serdecznie zapraszają swoje babcie i dziadków na uroczystość z okazji ich święta, która odbędzie się 5 lutego o godzinie 10.00

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

OGŁOSZENIA NA LUTY :

7 lutego ma się odbyć wykład z Fizyki, prosimy o punktualne przyjście do przedszkola.

17 lutego idziemy na zajęcia do Biblioteki Miejskiej nr 3 na godzinę 10.00. Śniadanie o stałej porze. Prosimy ubrać dzieci odpowiednio do pogody. WYJŚCIE DO BIBLIOTEKI PRZEŁOŻONE NA 24 LUTEGO NA 10.00. 17 LUTEGO OBCHODZIMY W PRZEDSZKOLU „DZIEŃ KOTA”. W TYM DNIU PROSIMY DZIECI O PRZYNIESIENIE MASKOTEK KOTKÓW, MOŻNA PRZYJŚĆ Z KOCIMI USZAMI I OGONKIEM. MIAU

10 lutego planujemy nagranie przedstawienia o Smogu. Prosimy o obecność wszystkich dzieci w przedszkolu.

5 lutego mamy Dzień babci i dziadka prosimy o ubranie dzieci w eleganckie stroje – dziewczynki jasne kolory, a chłopcy w koszulę i spodnie.

Rodziców zainteresowanych innowacyjną metodą kinesiotapingu w logopedii zapraszam indywidualnie do kontaktu z logopedą w godzinach mojej pracy.

W najbliższym czasie planujemy wyjście do Groty Solnej w Tychach. Dokładny termin zostanie podany wkrótce.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

20 lutego idziemy zwiedzać SP 14 w Tychach, na godzinę 10.00. Proszę o punktualne przyjście dzieci na śniadanie. Dziękuję

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zapraszamy Rodziców dzieci z grupy „Żabki” na zebranie- podsumowanie pracy i nauki grupy w semestrze zimowym Zebranie odbędzie się we wtorek 25 lutego w naszej sali, o godzinie 16.00. Przed zebraniem będzie można skorzystać z konsultacji z logopedą. Zapraszamy Wychowawcy

• 

• 

• 

Prosimy aby dzieci, które jadą w piątek na zajęcia w szkole STS, były ubrane w luźny, sportowy strój. Prosimy nie dawać dzieciom worków ze strojem na zmianę do przedszkola. Dziękujemy Wychowawcy

Z wizytą w Szkole Podstawowej nr 14 w Tychach

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•